Kontrola finansowania partii politycznych sprowadza się do instytucji prawnej realizującej kontrolę finansową państwa, która obejmuje badanie zgodności stanu istniejącego i porównywanie go ze stanem pożądanym oraz stosowanie środków ingerencji władczej, w przedmiocie finansowania partii politycznych. Do zakresu kontroli finansowania partii politycznych wchodzi: informacja finansowa o otrzymanej subwencji oraz poniesionych z niej wydatkach; sprawozdanie o źródłach pozyskania środków finansowych, w tym o kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania oraz o wydatkach poniesionych ze środków Funduszu Wyborczego w poprzednim roku kalendarzowym; sprawozdanie finansowe komitetu wyborczego lub sprawozdanie finansowe koalicyjnego komitetu wyborczego. W systemie kontroli finansowania partii politycznych występują dwie instancje: niesądowa, gdyż jest właściwą Państwową Komisją Wyborczą i wyjątkowo komisarze wyborczy oraz sądowa, ponieważ jest właściwy Sąd Najwyższy i czasami sąd okręgowy.