Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 12 Nr 1 (2019)

Artykuły

Aksjologiczne podstawy prawnokarnej ochrony Rzeczypospolitej Polskiej w perspektywie stuletnich dziejów. Część I

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2019.12.1-6  [Google Scholar]
Opublikowane: 30.06.2019

Abstrakt

Sto lat od odzyskania przez Rzeczpospolitą Polską niepodległości to także sto lat polskiego prawa karnego o różnie ukształtowanej treści, ale przed którym zawsze stawiano obowiązek ochrony Państwa. Jednak na przestrzeni tych lat państwo, jego natura i ustrój przeszły różne – w tym także tragiczne – koleje. Przedstawiana analiza ma za zadanie wskazać, jakie były podstawy aksjologiczne prawnokarnej ochrony Rzeczypospolitej Polskiej na przestrzeni stulecia odrodzonej w 1918 r. polskiej państwowości. Zgodnie z założeniem, przyjmuje się, że ich głównym, chociaż nie jedynym wyznacznikiem są konstytucje, zmieniające się na przestrzeni wieku historii Polski. Tak więc wskazane w tytule 100 lat to cztery konstytucje, trzy „małe” konstytucje oraz trzy kodeksy karne chroniące Rzeczpospolitą oraz wiele ustaw zwykłych wprowadzających przepisy o charakterze ustrojowym i wiele regulujących prawnokarną ochronę państwa polskiego. Z tego względu praca podzielona została na trzy części, odnosząc się kolejno do regulacji na płaszczyźnie trzech polskich kodeksów karnych.

Bibliografia

  1. Bettiol, Giuseppe. 1982. Diritto penale. Padova: Cedam. [Google Scholar]
  2. Cieślak, Marian. 1994. Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  3. Grześkowiak, Alicja. 2012. „Prawo karne wartości. Wybrane problemy.” W Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla, red. Piotr Kardas, Tomasz Sroka, i Włodzimierz Wróbel, t. 2, 285–310. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  4. Górnicki, Leonard. 2011. „Prawo jako czynnik integracji państwa w latach II Rzeczypospolitej”. Acta Universitatis Wratislaviensis 3375:111–46. [Google Scholar]
  5. Kładoczny, Piotr. 2004. Prawo jako narzędzie represji w Polsce Ludowej (1944–1956). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. [Google Scholar]
  6. Komarnicki, Wacław. 1922. Polskie prawo polityczne. Warszawa: Nakładem Księgarni F. Hoesicka. [Google Scholar]
  7. Komarnicki, Wacław. 1936. Ustrój państwowy Polski współczesnej. Część pierwsza. Ewolucja ustrojowa Polski współczesnej. Wilno: Drukarnia „Świt”. [Google Scholar]
  8. Kutrzeba, Stanisław. 1988. Polska odrodzona. Kraków: Wydawnictwo ZNAK. [Google Scholar]
  9. Lityński, Adam. 2000. „Kodyfikacja prawa karnego materialnego w II Rzeczypospolitej.” W Trybunał Konstytucyjny. Studia i Materiały. T. XII: Tworzenie prawa w Polsce. Tradycja i współczesność, 45–59. Warszawa: Wydawnictwo Trybunału Konstytucyjnego. [Google Scholar]
  10. Makarewicz, Juliusz. 1919. „Projekt rządowy o zakresie działania kodeksów karnych obowiązujących w Polsce.” Przegląd Prawa i Administracji t. 44, 40–61. [Google Scholar]
  11. Makarewicz, Juliusz. 1927. „Zbrodnie stanu a Komisja Kodyfikacyjna R. P.” Ruch 2:73–87. [Google Scholar]
  12. Makarewicz, Juliusz. 1937a. „Propaganda komunizmu a kodeks karny.” Gazeta Sądowa Warszawska 64, nr 24:349–51. [Google Scholar]
  13. Makarewicz, Juliusz. 1937b. „Propaganda komunizmu a kodeks karny (dokończenie).” Gazeta Sądowa Warszawska 65:365–70. [Google Scholar]
  14. Makarewicz, Juliusz. 1938. Kodeks karny z komentarzem. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. [Google Scholar]
  15. Makowski, Wacław. 1917. Zasady walki z przestępstwem. Wykłady o prawie karnym. Warszawa: Nakładem Księgarni F. Hoesicka. [Google Scholar]
  16. Makowski, Wacław, oprac. 1921a. Kodeks karny obowiązujący tymczasowo w Rzeczypospolitej Polskiej na ziemiach b. zaboru rosyjskiego z dodaniem: przepisów przechodnich i ustaw, zmieniających i uzupełniających postanowienia karne kodeksu, odpowiednich przepisów Kodeksu Karnego Niemieckiego i Ustawy Karnej Austrjackiej, obowiązujących w pozostałych dzielnicach Rzplitej oraz Komentarza i orzeczeń Sądu Najwyższego. T. I: Część ogólna. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”. [Google Scholar]
  17. Makowski, Wacław, oprac. 1921b. Kodeks karny obowiązujący tymczasowo w Rzeczypospolitej Polskiej na ziemiach b. zaboru rosyjskiego z dodaniem: przepisów przechodnich i ustaw, zmieniających i uzupełniających postanowienia karne kodeksu, odpowiednich przepisów Kodeksu Karnego Niemieckiego i Ustawy Karnej Austrjackiej, obowiązujących w pozostałych dzielnicach Rzplitej oraz Komentarza i orzeczeń Sądu Najwyższego. T. II: Cz. II–XIX K. K. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska”. [Google Scholar]
  18. Makowski, Wacław. 1923. Zbrodnie stanu. Warszawa: Wydawnictwo Themis Polskiej. [Google Scholar]
  19. Makowski, Wacław. 1932. Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Nakładem Księgarni F. Hoesicka. [Google Scholar]
  20. Peiper, Leon. 1933. Komentarz do Kodeksu karnego. Kraków: Leon Frommer. [Google Scholar]
  21. Pieracki, Jan. 1932. Polskie prawo karne (Kodeks karny, Prawo o wykroczeniach, Przepisy wprowadzające). Lwów: Nakładem „Biblioteki Kresowej”. [Google Scholar]
  22. Rostworowski, Michał. 1922. „Zagadnienia ogólne.” W Nasza Konstytucja. Cykl odczytów urządzonych staraniem dyrekcji Szkoły Nauk Politycznych w Krakowie od 12–25 maja 1921 r., 1–13. Kraków: Nakładem Autorów. [Google Scholar]
  23. Wróblewski, Bronisław. 1939. Sprawność i prawnicza kultura umysłowa sędziów karnych. Wilno: Polska Drukarnia „Świt”. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.