Przedmiotem opracowania jest rola chrześcijaństwa we społeczeństwie wielokulturowym. Uzasadnieniem dla tego rodzaju rozważania jest tocząca się szeroko dyskusja nad związkiem chrześcijaństwa, zwłaszcza katolicyzmu w Polsce, w kulturę narodową. Konieczne jest rozdzielenie funkcji tzw. Kościoła instytucjonalnego, którego zadaniem jest realizacji misji zbawienia, niezależnie od narodowości czy państwa. To chrześcijanie winni brać udział w szeroko rozumianym życiu publicznym, wdrażając swoim życiem i decyzjami wartości chrześcijańskie w praktyce. Gwarantują to im prawa człowieka. Zaangażowanie Kościoła instytucjonalnego w życie publiczne stanowi zagrożenie dla niego samego. Kościół z natury swej jest powszechny i jako taki nie jest związany z żadnym systemem państwowym. Takie rozumienie chrześcijaństwa, pozwoliło na szybki jego rozwój w antycznym Rzymie.