Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że wszyscy ludzie, zarówno wierzący, jak i niewierzący, obowiązani są szukać prawdy dotyczącej Boga i Jego Kościoła, a poznaną mają obowiązek i prawo z mocy prawa Bożego przyjąć i zachowywać (kan. 748 § 1). Ponadto, ludzie nie mogą być przez nikogo zmuszani do przyjęcia wiary katolickiej wbrew własnemu sumieniu (§ 2). Wolność sumienia i religii ma źródło w godności osoby ludzkiej. Wolność religijna w aspekcie wewnętrznym jest rozumiana jako wolność sumienia, natomiast w aspekcie zewnętrznym jako wolność religii. Podmiotami uprawnionymi do wolności sumienia i religii jest każda osoba ludzka, rodzina oraz wspólnoty religijne.