W artkule zanalizowano tłumaczenia książek Andrzeja Sapkowskiego Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia ze szczególnym uwzględnieniem zaimków używanych przez autora i tłumaczy (Danusię Stok i David’a French’a) w stosunku do istot nadprzyrodzonych przedstawionych w opowiadaniach. Artykuł dotyczy wpływu, jaki te zaimki mogą mieć na postrzeganie takich istot.
Poruszane są również kwestie zmian wprowadzonych w tłumaczeniu obu tekstów i ich możliwych konsekwencji, gdyż manipulowanie pewnymi terminami skutkuje uczłowieczeniem lub odczłowieczeniem istot nadprzyrodzonych, co z kolei wpływa na to, jakie wrażenie wywiera opowiadanie na czytelnika.