Abstract
This article is part of the subject of cultural linguistics and presents the changes in names resulting from social transformations, as a result of which the relationship between humans and animals becomes stronger. It deals with the issue of one of the groups of zoonims, namely personal names appearing in the function of animal calls. Author discusses 1,821 names used to name 8,431individuals of various species, such as: dogs, cats, rabbits, guinea pigs, hamsters, rats, chinchillas, mice, ferrets, turtles, gerbils, hedgehogs, birds, degus, lemmings, chameleons and foxes. The material was obtained from the database of the veterinary clinic and analyzed in terms of the frequency and popularity of personal names among zoonims. Both legal names (official names) and derivative forms are included. Attention was also paid to the phenomenon of namelessness and giving more than one name. Due to the nature of the material studied, its structure was analyzed, e.g. in terms of the number of syllables, as well as word formation. The personal names given to animals most often, as well as those that are most popular for different species, are indicated. The conducted analysis made it possible to identify close relations between anthroponyms and zoonyms and to forecast their further common development.
References
- Bubak J. (1996), Nazwy psów rasowych (na podstawie materiału z krakowskiej kartoteki Polskiego Związku Kynologicznego), „Rozprawy Slawistyczne”, t. 11, s. 185–198. [Google Scholar]
- Doroszewski W. (red.) (1961), Słownik języka polskiego, t. 3, Warszawa. [Google Scholar]
- Górnowicz H. (1959), Zawołania zwierząt domowych w Sztumskiem. Osiągnięcia i postulaty w dziedzinie badań zoonomastycznych w Polsce, „Onomastica”, t. 5, s. 451–462. [Google Scholar]
- Grzenia J. (2010), Nasze imiona, 200 najczęściej nadawanych imion polskich w XX wieku, Katowice. [Google Scholar]
- Kijak A. (2023), Imiona psów biorących udział w zawodach sportowych i motywacje ich nadawania, „Język Polski”, nr 103, z. 2, s. 40–51. [Google Scholar]
- Kołodziej A. (2018), Nazewnictwo urbozoonimiczne w wybranych językach zachodnio- i południowosłowiańskich, [w:] U. Bijak, H. Górny, M.M. Czekaj (red.), Onomastyka – neohumanistyka – nauki społeczne, Kraków, s. 233–250. [Google Scholar]
- Kołodziej A. (2019), W kręgu urbozoonimii słowiańskiej, Wrocław. [Google Scholar]
- Nowakowska M. (2001), O Amikach, Czikach i innych imionach psów nie tylko rasowych, [w:] K. Michalewski (red.), Współczesna leksyka, cz. 2, Łódź, s. 41–51. [Google Scholar]
- Oronowicz-Kida E. (2022), Zwierzę jak człowiek, czyli antropomorfizacja psów w zoonimach i chrematonimach, „Prace Językoznawcze” 24, z. 2, s. 35–46. [Google Scholar]
- Rzetelska-Feleszko E. (2006), W świecie nazw własnych, Warszawa–Kraków. [Google Scholar]
- Strutyński J. (1993), Imiona zwierząt pokojowych, „Onomastica”, t. 38, s. 203–234. [Google Scholar]
- Strutyński J. (1996a), Urbozoonimia polska, Kraków. [Google Scholar]
- Strutyński J. (1996b), Zoonimia miejska. Próba klasyfikacji, [w:] S. Warchoł (red.), Systemy zoonimiczne w językach słowiańskich. Księga referatów V Międzynarodowej Slawistycznej Konferencji Naukowej, Lublin, 24–27 listopada 1993 rok, „Rozprawy Slawistyczne”, t. 11, s. 217–228. [Google Scholar]
- Tomaszewska S. (1989), O imionach i przydomkach psów rasowych, „Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego”, t. 29, s. 69–81. [Google Scholar]
- Tomaszewska S. (1998), Nazwać swoje zwierzę – czyli o wielkomiejskiej zoonimii, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica”, t. 37, s. 167–175. [Google Scholar]
- Umińska-Tytoń E. (1986), Sposoby tworzenia form pochodnych od imion chrzestnych, „Onomastica”, t. XXXI, s. 87–113. [Google Scholar]
- Warchoł S. (2007), Współczesne zoonimy ludowe motywowane imionami własnymi osobowymi w języku polskim (na tle słowiańskim), [w:] A. Cieślikowa, B. Czopek-Kopciuch, K. Skowronek (red.), Nowe nazwy własne – nowe tendencje badawcze, Kraków, s. 547–555. [Google Scholar]
- Wilczek W. (2012), Imiona psów – analiza opozycyjnych grup zoonimów występujących na portalach internetowych dla miłośników zwierząt, [w:] B. Mitrenga (red.), Opozycja – przeciwieństwo – kontrast w języku i w tekście, Katowice, s. 55–68. [Google Scholar]
- Wróbel H. (1973), Schematy słowotwórcze polskich hipokorystyków, „Prace Językoznawcze”, t. 2, s. 27–47. [Google Scholar]
Downloads
Download data is not yet available.