Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Językoznawstwo baner

Nr 2/17 (2022)

Artykuły

Toponimia Warszawy w przekładzie powieści popularnej

DOI: https://doi.org/10.25312/2391-5137.17/2022_01rl  [Google Scholar]
Opublikowane: 16.12.2022

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest toponimia miejska w aspekcie przekładowym, zbadana na materiale przekładu powieści Joanny Chmielewskiej „Krowa Niebiańska” na język rosyjski. Tekst ten obfituje w toponimy odnoszące się do Warszawy i okolic. Ujawniono zastosowane techniki tłumaczenia toponimów: transpozycję (doraźne ekwiwalenty) i deonimizację. Przebadano przekaz wewnętrznej semantyki nazw. Zwrócono uwagę na fakt, że tłumacz stoi przed zadaniem przekazu dwóch funkcji toponimów w tekście: zarówno ich wartości denotatywnej (identyfikacyjnej), jak i ich funkcji konotatywnej (charakteryzującej), przy czym prymat należy do funkcji konotatywnej. Badanie ujawniło także specyficzne cechy warsztatu tłumacza literatury popularnej: niski stopień wykorzystania technik nieekwiwalencyjnych oraz stosunkowo częste przypadki pomijania toponimów.

Bibliografia

  1. Chmielewska J. (b.r.), Krowa Niebiańska, https://www.you-books.com/book/J-Chmielewska/Krowa-Niebianska [dostęp: 20.02.2022]. [Google Scholar]
  2. Hejwowski K. (2004), Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa. [Google Scholar]
  3. Karolak S. (1999), Imię własne, [w:] K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Warszawa. [Google Scholar]
  4. Lewicki R. (2011), Translaty w słowniku przekładowym: poszukiwanie i ustalanie, [w:] W. Chlebda (red.), Na tropach translatów. W poszukiwaniu odpowiedników przekładowych, Opole. [Google Scholar]
  5. Lewicki R. (2017), Zagadnienia lingwistyki przekładu, Lublin. [Google Scholar]
  6. Vinogradov V.S. (1978), Leksicheskiye voprosy perevoda khudozhestvennoy prozy, Moskva. [Google Scholar]
  7. Vlakhov S., Florin S. (1980), Neperevodimoye v perevode, Moskva. [Google Scholar]
  8. Yermolovich D.I. (2005), Imena sobstvennyye: teoriya i prkatika mezh”yazykovoy peredachi, Moskva. [Google Scholar]
  9. Fedorov A.V. (1968), Osnovy obshchey teorii perevoda, Moskva. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.