
Artykuł zawiera analizę 397 listów nadesłanych do klasztoru mniszek benedyktynek w Sandomierzu w drugiej połowie XVIII i w XIX wieku. Informacje zawarte w korespondencji dotyczą głównie zawiadomień o śmierci benedyktynek z 22 klasztorów znajdujących się na terenie Polski. Dostarcza ona podstawowych informacji o 413 zakonnicach. W szczególności datę wstąpienia do nowicjatu, rodzaj złożonych ślubów zakonnych, datę śmierci, liczbę przeżytych lat oraz okres pobytu w zgromadzeniu. Ponadto większość listów zawiera odniesienia do ich cech charakteru i cnót zakonnych, talentów, funkcji i usług wykonywanych w klasztorze. Osobną sekcję stanowi 25 listów napisanych po śmierci opatki. Dość długie, zawierają wiele ciekawych informacji nie tylko o zmarłych zakonnicach, ale także o sytuacji wewnątrz klasztoru, prowadzonych pracach i remontach, problemach zewnętrznych i zagrożeniach spowodowanych likwidacją klasztorów. Wiele listów dostarcza informacji o zachorowalności zakonnic, rodzajach chorób i przyczynach ich śmierci. Możliwe jest oszacowanie przybliżonej długości życia i liczby lat spędzonych w klasztorze, a także okresów największej zachorowalności i śmiertelności.
Ponadto, w załączniku znajduje się siatka przedstawiająca imiona i nazwiska zmarłych zakonnic wraz z datami ich śmierci, liczbą lat spędzonych w klasztorze oraz imieniem i nazwiskiem ówczesnej opatki. Przedstawione zasoby stanowią ogromne bogactwo danych i mogą służyć jako materiał do pracy nad zakonami benedyktyńskimi w Polsce.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.