Archiwum parafialne w Krakowie-Piaskach Wielkich obfituje w dokumenty związane z historią miejscowych organów. Kościół parafialny został wybudowany w latach 20. XX w. W 1944 r. zamontowano w nim niewielkie, tymczasowe organy, wypożyczone z parafii w Prokocimiu. Instrument ten, zbudowany w 1924 r. przez Stanisława Żebrowskiego z Krakowa, oddano do Prokocimia w 1945 r. Jeszcze w 1944 r. ówczesny proboszcz, ks. Franciszek Dźwigoński, zamówił nowe, 15-głosowe, pneumatyczne organy w firmie Gebrüder Rieger z Jägerndorfu. Wskutek działań wojennych nigdy nie dotarły one do Piasków Wielkich. W latach 1948-1949 parafia starała się o nabycie używanego instrumentu, który miałbyś sprowadzony z Ziem Odzyskanych. Ks. Dźwigoński korespondował w tej sprawie z Marianem Śliwińskim, pracownikiem Politechniki Wrocławskiej i organmistrzem-amatorem, który pośredniczył w procederze wywożenia poniemieckich organów po drugiej wojnie światowej. Początkowo do Piasków Wielkich miał trafić 14-głosowy, pneumatyczny instrument ze Starych Rochowic, jednak został on przydzielony parafii w Rudnie. Później Śliwiński pisał o organach z Rościszewa, Gniechowic, Barkowa Wielkiego i Gostkowa. Pod koniec 1949 r. proboszcz otrzymał informację o tym, że przydział instrumentów został wstrzymany. W zaistniałej sytuacji zamówił nowe organy w firmie Wacława Biernackiego z Krakowa. Ten 15-głosowy, pneumatyczny instrument, zbudowany w latach 1951-1952, funkcjonuje w kościele do dziś.