W 1339 r. na procesie warszawskim, w którym brał udział zakon krzyżacki, obecny był anonimowy urzędnik z benedyktyńskiej prepozytury we wsi Ciepła. Jest to jedyny ślad dotyczący prepozyta, a autor jako pierwszy umieścił go w historiografii. Udało się ustalić, że prepozyt ten znajdował się we wsi Ciepła położonej 19 km na południowy zachód od Radomia; że była ona zależna od opactwa Mont-Pelé (Łysa Góra), a jej opiekunem był mnich imieniem Benedykt. Autor przypuszcza, że wieś Ciepła wraz z kościołem została ofiarowana opactwu w momencie lokacji tego ostatniego przez księcia Bolesława Krzywoustego w 1136 lub 1137 r. W tym czasie posługę kapłańską w kościele pełniła prawdopodobnie niewielka grupa benedyktynów, których następnie wchłonął klasztor na Mont-Pelé. Centrum kościelne Ciepły zniknęło m.in. z niejasnych powodów, pomiędzy 1374 a 1408 rokiem. Benedyktyni z Mont-Pelé zamienili, jak się przypuszcza, Ciepłę na inną, bliżej położoną wieś, Mniszek; a może zamienili się na ziemię, gdzie później sami zbudowali tę drugą wieś. Z Ciepłej do Mniszka przeniesiono także siedzibę parafii i prepozyta zakonnego. Wiązało się to ze zmianą zasięgu istniejących parafii w regionie: do nowej parafii w Mniszku nie włączono już Ciepłej. Prepozytura w Mniszku istniała do 1462 r., kiedy to w wyniku wymiany stała się wraz z wsią własnością opactwa cystersów w Wąchocku. Po przeniesieniu siedziby parafii z Ciepłej do Mniszka znaczna część dawnej parafii została podzielona pomiędzy parafie Wysoka i Kowale.