Ustalenie pochodzenia kapłana stanowi integralną cześć badań biograficznych oraz szerzej prozopograficznych duchowieństwa, stąd istotne jest wykazanie stopnia wiarygodności źródeł, które w tych badaniach są wykorzystywane. W artykule zweryfikowano pochodzenie Józefa Tockiego duchownego katolickiego, który pracował w latach 1834-1862 w mieście Zduńskiej Woli w okolicach Łodzi. Urodził się w 1805 r. na Pomorzu Gdańskim, w nadmorskiej wsi Kolibki. Był synem nauczyciela. Deklarowane w życiorysie księdza pochodzenie szlacheckie, nie znalazło jednak odzwierciedlenia w metrykach parafialnych, określających jego krewnych jako „uczciwych”.
Spośród siedmiorga sióstr księdza, wieku dojrzałego dożyły cztery, z których dwie poślubiły nauczycieli, a najstarsza wyszła za szlachcica. Granica między zaborami ograniczała kontakty krewnych. Po osiągnięciu stabilizacji zawodowej, Józef jako proboszcz, wpłynął jedynie na losy swej młodszej siostry, która została jego gospodynią. Mariaże pozostałych sióstr utrzymały i zapewne podniosły w zakresie koneksji oraz majątku pozycję rodziny. Posługa kapłańska ich brata również wpisuje się w awans społeczny dzieci nauczyciela szkolnego.