Bp Marian Rechowicz urodził się 4 września 1910 r. w Husiatynie nad Zbruczem. W 1928 r. ukończył z tytułem licencjata Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza we Lwowie. Po ukończeniu gimnazjum we Lwowie wstąpił do seminarium duchownego w tym mieście. seminarium. W 1933 r., po studiach filozoficznych, teologicznych i historycznych na Uniwersytecie im. Jeana Kazimierza, przyjął święcenia kapłańskie w kościele św. Arcybiskupa Bolesława Twardowskiego. Początkowo był wikariuszem parafialnym do 1938 r., następnie został prefektem lwowskim. prefektem lwowskiego seminarium duchownego i asystentem na Uniwersytecie. W 1939 r. uzyskał tytuł doktora teologii na podstawie rozprawy z zakresu historii Kościoła. W 1945 r. wstąpił do seminarium duchownego, które zostało przeniesione do Kalwarii Zebrzydowskiej koło Krakowa. W tym samym roku został mianowany asystentem na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1947 r. uzyskał habilitację, a w 1950 r. został profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. gdzie w 1952 r. został prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Teologii. W latach 1956-1965 był rektorem. W 1975 r. przeszedł na emeryturę. Dwa lata wcześniej, w roku 1973, został mianowany wikariuszem kapitulnym arcybiskupstwa w Lubaczowie, a następnie konsekrowany na biskupa i mianowany administratorem apostolskim w Lubaczowie 31 grudnia tego samego roku. Zmarł 28 września 1983 r. w Lublinie i został pochowany w Lubaczowie. Był autorem licznych prac z zakresu historii Kościoła i znawcą średniowiecza. W swoich badaniach nad średniowieczem koncentrował się na czterech zagadnieniach: historii Kościoła wschodniego w Polsce, historii Kościoła w Polsce, historii kształcenia duchowieństwa, historii teologii w Polsce oraz studiami nad koncepcją uniwersytetu, którym poświęcił liczne artykuły. Jest twórcą polskiej szkoły studiów nad historią teologii i kultury religijnej, prowadzonych według jego metody badawczej.