Artykuł koncentruje się na opisie życia i działalności Józefa Markiewicza. Józef Markiewicz urodził się w Drohobyczu 18 lipca 1865 r. Ojciec pracował jako urzędnik państwowy, a matka pracowała w domu i opiekowała się ośmiorgiem dzieci. Młody Józef Markiewicz był bardzo dobrym uczniem. Uczył się w Drohobyczu, a po 1875 roku w Krakowie. W 1883 roku wstąpił do seminarium duchownego i rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale Teologicznym. Przez rok studiował także filozofię na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Będąc w Rzymie zdał sobie sprawę, że powinien wstąpić do Towarzystwa Jezusowego. Wrócił do Krakowa i przyjął święcenia kapłańskie 29 czerwca 1888 roku, a w listopadzie zdecydował się wstąpić do Towarzystwa Jezusowego w Starej Wsi. Zasłynął jako gorliwy i sumienny ksiądz. Pracował jako nauczyciel łaciny i religii w Chyrowie, a później jako kaznodzieja w Stanisławowie. Był też odpowiedzialny za nowicjuszy w Starej Wsi. Przez te wszystkie lata myślał jednak o misjach w Afryce. Interesował się misjami już jako nastolatek. Jako jezuita prosił przełożonych o wysłanie go na misję do Afryki na okres 3 lat, od 1900 do 1903 roku, aż wreszcie w roku 1903 otrzymał pozwolenie na wyjazd do Wolnego Państwa Kongo. Współpracował z jezuitami z Belgii. Pracował jednak tylko przez pięć lat. Niestety jego zdrowie pogorszyło się z powodu ciężkiej pracy, głodu, wilgotnego i tropikalnego klimatu, trudnych relacji z rządem i mieszkańcami Bakongo. Zachorował na żółtą febrę i zmarł 24 listopada 1908 w Kimpako.