Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 23 (2019)

Artykuły

Polskie wampiry kryminalne

  • Ewa Gruza
DOI: https://doi.org/10.52097/pwk.5494  [Google Scholar]
Opublikowane: 2023-06-05

Abstrakt

W historii kryminalistyki wielu seryjnych zabójców określano mianem wampirów. Analizując przypadki zabójców okrzykniętych polskimi kryminalnymi wampirami można odnaleźć ich cechy wspólne. Niewątpliwie łączy ich trudne dzieciństwo w dysfunkcyjnej rodzinie. Wszyscy mieli problemy z nauką, uczyli się słabo, w szkole i środowisku rówieśniczym mieli opinię samotników, mających problemy z nawiązywaniem kontaktów rówieśniczych. W życiu każdego z nich nastąpiło jakieś wydarzenie, w wyniku którego czuli awersję do kobiet. Kierowały nimi motywy seksualne, nie pojawiał się motyw finansowy. Cechowało ich okrucieństwo, nagłe i brutalne ataki na kobiety, używanie dość prymitywnych narzędzi. W toku postępowania przygotowawczego najczęściej przyznawali się do zabójstw, potem odwołując przyznania, nie mając poczucia winy. Skazywani byli na najwyższe wyroki, od kary śmierci do dożywotniego pozbawienia wolności. Wielu tym proceso towarzyszyły dyskusje, w których próbowano wysnuwać teorie o pomyłce sądowej.

Bibliografia

  1. Berne E., W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2017. [Google Scholar]
  2. Bernstein A.J., Emocjonalne wampiry, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2016. [Google Scholar]
  3. Cader B., Gruba J., Gurgul J., Hanausek T., Anna, część II: Ofiary zbrodni, Departament Szkolenie i Doskonalenia Zawodowego MSW, Warszawa 1981. [Google Scholar]
  4. Cader B., Gruba J., Gurgul J., Hanausek T., Anna, część IV Sprawca zabójstw, Warszawa 1984. [Google Scholar]
  5. Gonczewska A., Śladami nieuchwytnego wampira z Gałkówka, „Dziennik Łódzki” z 9 kwietnia 2010 r. [Google Scholar]
  6. Hare R.D., Psychopaci są wśród nas, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010. [Google Scholar]
  7. Jastrzębski J.M., Bestie, zbrodnie i kary, Oficyna Profi, Warszawa 2006. [Google Scholar]
  8. Jewkes Y., Media i przestępczość, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2010. [Google Scholar]
  9. Kunicki K., Ławecki T., Zagadki kryminalne PRL, Bellona, Warszawa 2017. [Google Scholar]
  10. M.L., „Wampir z Gałkówka” i jego zbrodnie, Problemy Kryminalistyki nr 77, 1969 [Google Scholar]
  11. Orloff J., Wolność emocjonalna, Laurum 2010 [Google Scholar]
  12. Semczuk P., Czarna wołga. Kryminalna historia PRL, Społeczny Instytut Wydawniczyn Znak, Kraków 2013. [Google Scholar]
  13. Stachowski K., Wampir na rozdrożach. Etymologia wyrazu upiór-wampir w językach słowiańskich, „Rocznik Slawistyczny” 2005, t. LV. [Google Scholar]
  14. Stukan J., Polscy seryjni mordercy, Prometeusz, Opole 2009. [Google Scholar]
  15. Stukan J., Seryjni mordercy, Prometeusz, Kraków 2001. [Google Scholar]
  16. Sygit B., Kto zabija człowieka. Najgłośniejsze procesy w powojennej Polsce, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1989. [Google Scholar]
  17. Wroński Ł., Seryjni i wielokrotni mordercy. Profilowanie psychologiczne i psychogeograficzne, Centrum psychologii Kryminalnej, Łomianki 2016. [Google Scholar]