Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie

Tom 12 Nr 1 (2019)

Artykuły

Ochrona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Kodeksie karnym

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2019.12.1-24  [Google Scholar]
Opublikowane: 30.06.2019

Abstrakt

Polski ustawodawca wprowadził w Kodeksie karnym z 6 czerwca 1997 r. bezpośrednią, indywidualną ochronę życia, nietykalności cielesnej oraz czci Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 134 k.k. karalne jest dopuszczenie się zamachu na życie Prezydenta, zagrożone sankcją w postaci kary pozbawienia wolności od 12 do 15 lat, karą 25 lat pozbawienia wolności oraz karą dożywotniego pozbawienia wolności. W art. 135 k.k. ustawodawca kryminalizuje dwa dalsze czyny skierowane przeciwko Prezydentowi: dopuszczenie się czynnej napaści (§ 1) i publiczne znieważenie (§ 2). Przyjęte w Kodeksie karnym z 1997 r. regulacje dotyczące ochrony Prezydenta RP nawiązują do polskich tradycji okresu międzywojennego, kiedy Komisja Kodyfikacyjna przyjęła model ochrony głowy państwa jako podmiotu uosabiającego Majestat Rzeczypospolitej. Chroniony jest Urząd Prezydenta Rzeczypospolitej jako najwyższego przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej i gwaranta ciągłości władzy państwowej (art. 126 ust. 1 Konstytucji RP).

Bibliografia

  1. Bojarski, Tadeusz, red. 2016. Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  2. Cherif Bassiouni, Mahmoud, ed. 1975. International Terrorism and Political Crimes. Springfield: Charles C. Thomas. [Google Scholar]
  3. Czacki, Tadeusz. 1861. O litewskich i polskich prawach, o ich duchu, źródłach, związku i o rzeczach zawartych w pierwszym Statucie dla Litwy, 1529 roku wydanym. T. 1. Kraków: Nakładem I Czcionkami „Czasu”. [Google Scholar]
  4. Dyjakowska, Marzena. 2010. „Crimen laese maiestatis”. Studium nad wpływami prawa rzymskiego w dawnej Polsce. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  5. Gardocki, Lech, red. 2013. System Prawa Karnego. T. 8: Przestępstwa przeciwko państwu i dobrom zbiorowym. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  6. Górka, Grzegorz. 2014. „Prawnokarna ochrona Prezydenta Rzeczypospolitej.” Wojskowy Przegląd Prawniczy 3:31–58. [Google Scholar]
  7. Grześkowiak, Alicja, i Krzysztof Wiak, red. 2019. Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  8. Kłączyńska, Natalia. 2014. „Komentarz do art. 134 Kodeksu karnego.” SIP Lex. [Google Scholar]
  9. Krajewski, Radosław. 2015. Prawnokarna ochrona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. [Google Scholar]
  10. Królikowski, Michał, i Rober Zawłocki, red. 2017. Kodeks karny. Część szczególna. T. 1. Komentarz. Art. 117–221. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  11. Kulesza, Witold. 1984. Zniesławienie i zniewaga. Ochrona czci i godności osobistej człowieka w polskim prawie karnym. Zagadnienia podstawowe. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze. [Google Scholar]
  12. Kunicka–Michalska, Barbara, i Janina Wojciechowska. 2001. Przestępstwa przeciwko wolności, wolności sumienia i wyznania, wolności seksualnej i obyczajności oraz czci i nietykalności cielesnej. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  13. Makarewicz, Juliusz. 1906. Einführung in die Philosophie des Strafrechts auf entwicklungsgeschichtlicher Grundlage. Stuttgart: Verlag von Ferdinand Enke. [Google Scholar]
  14. Makarewicz, Juliusz. 1924. Prawo karne. Wykład porównawczy z uwzględnieniem prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Lwów–Warszawa: Książnica Polska. [Google Scholar]
  15. Makarewicz, Juliusz. 1938. Kodeks karny z komentarzem. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. [Google Scholar]
  16. Makowski, Wacław. 1924. Zbrodnie stanu. Warszawa: Wydawnictwo Themis Polskiej. [Google Scholar]
  17. Marek, Andrzej. 2005. Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Dom Wydawniczy ABC. [Google Scholar]
  18. Panagia, Salvatore. 1980. Il delitto politico nel sistema penale italiano. Padova: Cedam. [Google Scholar]
  19. Peiper, Leon. 1936. Komentarz do Kodeku karnego, Prawa o wykroczeniach, Przepisów wprowadzających obie te ustawy. Kraków: Leon Frommer. [Google Scholar]
  20. Rapoport, David C. 2004. “The Four Waves of Modern Terrorism.” In Attacking Terrorism. Elements of a Grand Strategy, ed. Audrey K. Cronin, and James M. Ludes, 46–73. Washington: Georgetown University Press. [Google Scholar]
  21. Szymczak, Mieczysław, red. 1989. Słownik języka polskiego. Warszawa: PWN. [Google Scholar]
  22. Sójka–Zielińska, Katarzyna. 2006. Historia prawa. Warszawa: Wolters Kluwer Polska. [Google Scholar]
  23. Wiak, Krzysztof. 2009. Prawnokarne środki przeciwdziałania terroryzmowi. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  24. Wiak, Krzysztof. 2012. Terrorism and Criminal Law. Lublin: Wydawnictwo KUL. [Google Scholar]
  25. Wojciechowski, Janusz. Kodeks karny. Komentarz. Orzecznictwo. Warszawa: Librata. [Google Scholar]
  26. Zgoliński, Igor. 2018. „Komentarz do art. 134 Kodeksu karnego.” SIP Lex. [Google Scholar]
  27. Zoll, Andrzej, red. 1999. Kodeks karny. Część szczególna. T. 2. Komentarz do art. 117–277. Kraków: Zakamycze. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.