Artykuł omawia regulacje dotyczące przeciwdziałania terroryzmowi wprowadzone po raz pierwszy do polskiego prawa karnego w 2004 r. Zamierzeniem projektodawców było dostosowanie polskiego prawa do standardów wyznaczonych w różnych aktach prawnych Unii Europejskiej, a w szczególności w decyzji ramowej Rady 2002/475/WSiSW z 13 czerwca 2002 r. w sprawie zwalczania terroryzmu. Wśród nowych uregulowań istotne znaczenie ma definicja przestępstwa o charakterze terrorystycznym (art. 115 § 20 k.k.). Pojęcie to stało się punktem odniesienia dla wszystkich antyterrorystycznych norm wprowadzonych do polskiego prawa karnego. Posłużył się nim ustawodawca dokonując kryminalizacji czynów popełnianych na przedpolu terroryzmu, do jakich należą: branie udziału w grupie terrorystycznej, finansowanie terroryzmu, nawoływanie do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym, rekrutacja na potrzeby terroryzmu czy nielegalne przekroczenie granicy.