Abstract
La Chiesa considera l’handicappato nel fisico, nella mente o con altre carenze una persona particolarmente amata da Gesù Cristo. Dopo il 1989 se ne e sviluppata una vera consapevolezza e sono stati compiuti progressi nell’educazione speciale , il che significa che la famiglia e con le altre istituzioni educative, sotto la guida della Chiesa, può dare alla persona la possibilità di partecipare alla vita della fede e della grazia della salvezza. Atteggiamento ambita della Chiesa verso le persone disabili viene dalla continuazione della missione di Gesù, che è la pienezza della Parola di Dio rivolta all’uomo. Questa Parola è piena di amore, perché Dio ha creato l’uomo per amore e per amore resta nel dialogo e nella cooperazione. Gesù si identifica con le persone povere dando loro lo stesso valore inalienabile (Mt 25,40). La persona disabile è chiamata a portare nel corpo e nella psiche la Passione di Cristo. Il Santo Padre è consapevole del valore della vita dei disabili. Esprima costantemente la sua preoccupazione per chi mostra Cristo, specialmente con la sua sofferenza. Una persona disabile come membro della comunità della Chiesa è anche chiamata a ricevere le esigenze della santità di base: lo strumento essenziale educativo della chiesa e la chatechesi. Giovanni Paolo II sottolinea che gli uomini handicappati monitorati a causa della loro particolare situazione, nella vita richiedono cure speciali, hanno diritto allo stesso modo dei loro coetanei di conoscere i misteri della fede. La Chiesa cattolica in Polonia ha adottato e confermato le norme generali relative all’accoglienza delle persone disabili nel mondo e nella Chiesa. Il primo principio è quello di trattare un disabile come persona con diritti inalienabili. Questa affermazione deriva dal fatto che un essere umano ha il proprio, unico valore della dignità e della propria autonomia dal momento del concepimento e in ogni fase del suo sviluppo, indipendentemente dal loro stato di benessere fisico, mentale o spirituale. Il secondo principio - strettamente legato allo primo – è che una persona piena di disabilità è un soggetto che ha tutti i diritti, e si dovrebbe quindi agevolare la partecipazione alla società e alla Chiesa. Questo è tutto ciò che deve avvenire ai livelli e nei limiti delle capacità di ogni handicappato. Il terzo principio sottolinea che il livello di fede della società si misura sulla capacita di proteggere i disabili con stima ed amore.
References
Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim 3; w: Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje, Kraków 1967.
Długosz A., Ludzie specjalnej troski - darem dla Chrystusowego Kościoła, „Światło i cienie” 3(33) 2001.
Dokument Stolicy Apostolskiej na Międzynarodowy Rok Osób Niepełnosprawnych, „L’Osservatore Romano” (wyd. polskie), 3(15) 1981.
Duquenne P. i L., Vademecum wykształcenia religijnego niepełnosprawnych umysłowo, Kraków 1979.
Dyrektorium ogólne o katechizacji, Poznań 1998, nr 189.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Familiaris consortio 26; w: Adhortacje apostolskie Ojca świętego Jana Pawła II, t. I, Kraków 1996.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska o katechizacji w naszych czasach Catechesi tradendae 41, w: Adhortacje apostolskie Ojca świętego Jana Pawła II, t. I, Kraków 1996.
Jan Paweł II, Bóg bogaty w miłosierdzie. Pielgrzymka do Ojczyzny 16-19 sierpnia 2002 r., Kraków 2002.
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae 87.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris missio 42.
Jan Paweł II, Homilia na Mszy św. z okazji Jubileuszu Niepełnosprawnych, „Światło i cienie” 4(30) 2000.
Jan Paweł II, Homilia na Mszy św. z okazji Jubileuszu Niepełnosprawnych, „Światło i cienie” 4(30) 2000.
Jan Paweł II, List apostolski Novo Millennino Ineunte 43.
Jan Paweł II, Przemówienie do uczestników kongresu Papieskiej Rady ds. Rodziny, 4 grudnia 1999.
Katecheza osób szczególnej troski, red. A. Kiciński, Kraków 2008.
Katecheza osób z niepełnosprawnością umysłową, red. A. Kiciński, Lublin 2007.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium 31.
Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium 40.
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 19, w: Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje, Kraków 1967.
Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum consilium 59, w: Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje, Kraków 1967.
Kornas-Biela D., Osoba niepełnosprawna, chora, cierpiąca: nauczanie Jana Pawła II, w: Rodzina: źródło życia i szkoła miłości, red. D. Kornas-Biela, Lublin 2000.
Orędzie Jana Pawła II na VII Światowy Dzień Chorego 1999, „L’Osservatore Romano” 2(210) 1999.
Orędzie Jana Pawła II na VIII Światowy Dzień Chorego 2000, „L’Osservatore Romano” (wyd. polskie), 9-10(216) 1999.
Orędzie Jana Pawła II na VIII Światowy Dzień Chorego 2000, „L’Osservatore Romano” 9-10(216) 1999.
Posłannictwo osób niepełnosprawnych w nauczaniu Jana Pawła II, tekst wykładu wygłoszonego na Kongresie Osób Niepełnosprawnych Diecezji Legnickiej, 28.08.1999.
Przemówienie inaugurujące III Konferencję Generalną Episkopatu Ameryki Łacińskiej, Puebla - Meksyk, 28 stycznia 1979 r., w: Przemówienia i homilie Jana Pawła II, red. J. Poniewski, Kraków 1997.
Vanier J., Kochać aż do końca. Skandal umywania nóg, Kraków 2002.
Wnioski Międzynarodowego Kongresu zorganizowanego przez Papieską Radę ds. Rodziny: Rodzina a integracja osób niepełnosprawnych w dzieciństwie i w wieku dorastania, „L’Osservatore Romano” 3(231) 2001.
Downloads
Download data is not yet available.
