Abstract
Pandemia niewątpliwie jest kryzysem dla ludzkości. Kryzys nie ma jednak jednoznacznie negatywnej konotacji. Można uznać kryzys za szansę przejścia do lepszego świata. Wszędzie, gdzie zło zaczyna dominować nad dobrem, fałsz nad prawdą, a obojętność lub nienawiść nad miłością, mamy do czynienia z kryzysem ludzkiej egzystencji. Dotyczy to także czasu pandemii koronawirusa. Myślenie według wartości osadzonych w prawie naturalnym może stać się nie tylko skutecznym antidotum na kryzys zdrowotny i ekonomiczny, ale także początkiem nowego etosu. Etosu być może uboższego w dobra materialne, ale bogatszego w człowieczeństwo. Pandemiczny kryzys domaga się przypomnienia i aktualizacji paradygmatu, że społeczeństwo na miarę człowieka potrzebuje prawdy jako fundamentu, wolności jako atmosfery, sprawiedliwości jako reguły i miłości społecznej, która widzi sprawy innych jak swoje. Doświadczenie pandemii i nieunikniona recesja ekonomiczna mogą stać się punktem wyjścia dla progresji etycznej w kierunku budowania pogłębionej wspólnoty ducha na wszystkich płaszczyznach uspołecznienia.
Riferimenti bibliografici
Benedykt XVI, Encyklika Deus caritas est, Watykan 2005.
Benedykt XVI, Gościnność, solidarność i praworządność. Przemówienie do władz regionu Lacjum oraz gminy i prowincji rzymskiej. 12.01.2012, http://opoka.org.pl [dostęp: 24.05.2012].
Commission des Episcopats de la Communauté Européenne – COMECE, Le devenir de l’Union Européenne et la responsabilité des catholiques, Bruxelles 2005.
Coronaspection, www.elijah-interfaith.org/addressing-the-world/coronaspection [dostęp: 10.07.2020].
COVID-19 Coronavirus Pandemic, www.worldometers.info/coronavirus/ [dostęp: 22.02.2021].
Jan Paweł II, Adhoracja Ecclesia in Europa, Watykan 2003.
Jan Paweł II, Encyklika Dives in misericordia, Watykan 1980.
Jan Paweł II, Encyklika Fides et ratio, Watykan 2009.
Jan Paweł II, Europa potrzebuje nowego zaczynu intelektualnego. Msza św. dla środowisk akademickich Rzymu, 11.12.2002, „L’Osservatore Romano” wyd. polskie 2 (2002).
Jan Paweł II, Nowe przymierze między Kościołem a kulturą. Przemówienie do przedstawicieli świata kultury i nauki, Wilno 5.09.1993, „Ethos” 1–2 (2002).
Kalniuk J., Sprawiedliwość, [w:] Encyklopedia nauczania społecznego Jana Pawła II, A. Zwoliński (red.), Radom 2003.
Kazanie o. Raniero Cantalamessy wygłoszone w Watykanie, www.radiomaryja.pl [dostęp: 4.06.2020].
Kongregacja do Spraw Wychowania Katolickiego, Nauczanie społeczne Kościoła, Wrocław 1992.
Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, „L’Osservatore Romano” wydanie polskie 2 (2003).
L’équipe du Ceras, Face aux crises, ouvrir un chemin de conversion radicale, www.doctrine-sociale-catholique.fr [dostęp: 14.05.2020].
Łysień L., Prawda, [w:] Encyklopedia nauczania społecznego Jana Pawła II, A. Zwoliński (red.), Radom 2003, s. 397–398.
Łysień L., Walczą o nas miłość i zaraza, www.wiez.com.pl [dostęp: 21.06.2020].
Mazurkiewicz P., Europeizacja Europy. Tożsamość kulturowa Europy w kontekście procesów integracji, Warszawa 2001.
Papciak K.F., Nowy etos Starego Kontynentu. Chrześcijaństwo wobec Europy, Wrocław 2012.
Papieska Rada Iustitia et Pax, Kompendium nauki społecznej Kościoła, Watykan 2004.
Ratzinger J., Czas przemian w Europie. Miejsce Kościoła i świata, Kraków 2001.
Rembierz M., Pandemia – wyobraźnia – wolność, „Civitas Christiana” 3 (2020), s. 16–18.
Schneider L., Zündende Soziallehre. Impulse nicht nur für Christen, Regensburg 1991.
Skorowski H., Wolność, [w:] Encyklopedia nauczania społecznego Jana Pawła II, A. Zwoliński (red.), Radom 2003, s. 579–580.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”, Watykan 1965.
Tischner J., Etyka wartości nadziei, [w:] J. Tischner, Wobec wartości, Poznań 1982.
Tischner J., Nieszczęsny dar wolności, Kraków 1993.
Żeleźnik T., Cnoty społeczne, [w:] Słownik katolickiej nauki społecznej, W. Piwowarski (red.), Warszawa 1993.
Downloads
I dati di download non sono ancora disponibili.
