
Autor poddał analizie problem: w jakiej mierze posiadanie przez członka Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy (ZPRE) immunitetu parlamentarnego jest warunkiem prowadzenia przez ZPRE i jego członków dyplomacji parlamentarnej? Podjęcie przez
ZPRE nowych kompetencji w zakresie funkcji kontrolnej (procedura akcesyjna, procedura monitoringowa, monitorowanie wyborów, udział w rozwiązywaniu konfliktów) – nieznanych w momencie powstawania Rady Europy – spowodowało, że członkowie ZPRE są zaangażowani w prowadzenie dyplomacji parlamentarnej i podejmują ryzyko dla swego bezpieczeństwa z tym związane. ZPRE interpretuje w związku z tym zakaz zatrzymania członka ZPRE szerzej, niż to wynika z norm prawnie wiążących (Statutu Rady Europy, Generalnego Porozumienia w sprawie Przywilejów i Immunitetów Rady Europy) – żądając, by na zatrzymanie członka ZPRE musiało wyrazić zgodę ZPRE. Ta reguła, zawarta w wytycznych ZPRE o charakterze tzw. miękkiego prawa, jest zasadna, ale nie powinna być nadużywana. Immunitet ma chronić integralność ZPRE, nie może jednak być osłoną dla działań kryminalnych.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.