
Władysław Semkowicz, młody doktor Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, uczeń prof. O. Balzera, wykładającego prawo ustrojowe Polski, równocześnie przygotowujący się do ostatnich egzaminów z historiii geografii na Wydziale Filozoficznym wyjechał do Rzymu w roku 1902/3 jako stypendysta Akademii Umiejętności. Autorka przytacza najistotniejsze wyjątki z listów Władysława pisanych w trakcie pobytu w stolicy Włoch w formie dzienniczka do swego ojca Aleksandra Semkowicza, profesora Uniwersytetu i dyrektora Biblioteki Uniwersyteckiej we Lwowie oraz do narzeczonej.
<< < 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.