Liczebność, pochodzenie, średnia osiąganego wieku i tym podobne dane dotyczące składu osobowego zakonu mówią wiele o jego trybie życia, popularności i związku prezentowanego przezeń modelu duchowości z potrzebami i ideałami kolejnych epok. Trudno w tych sprawach wyjść poza domysły bez znajomości konkretnych danych. W niniejszym artykule autorka przedstawiła wyniki badań opierając się na kartotece zakonnic benedyktynek tzw. kongregacji chełmińskiej. Kartoteka ta obejmuje żeńskie klasztory benedyktyńskie w Polsce, które zostały na przełomie XVI i XVII wieku bądź od nowa obsadzane, bądź też ufundowane lub po fundacji uformowane przez zakonnice klasztoru chełmińskiego albo którejś z jego fundacji.