W archiwach prowincji franciszkańskiej w Krakowie znaleźliśmy dwadzieścia osiem niepublikowanych listów św. Maksymiliana Kolbego (sygn. F-II-4), które powstały pomiędzy 19 października 1919 r. a 25 czerwca 1938 r. Większość z nich to listy adresowane są do księdza Bronisława Strycznego (1892—1974), wielkiego przyjaciela ojca Maksymiliana. Przyjaźń ta sięga czasów nowicjatu we Lwowie, gdzie decyzją mistrza nowicjatu Stryczny pomógł Maksymilianowi Kolbemu przezwyciężyć skrupuły. Listy są świadectwem przyjaźni, która później połączyła te dwie osoby religijne. Maksymilian znalazł u przyjaciela zrozumienie i otuchę i to do niego ponownie zwrócił się o pomoc, gdy rozpoczęła się budowa kompleksu Niepokalanów. List z 7 maja 1924 r. jest ważny, gdyż ujawnia zaangażowanie Maksymiliana w ruch reformistyczny, któremu od dawna sprzyjał w polskiej prowincji franciszkańskiej.Opublikowane obecnie listy niewątpliwie przyczynią się do lepszego poznania dzieła i myśli o męczenniku z Auschwitz.