Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 6 (2013)

Artykuły

Wymiar kary nieletnim pociągniętym do odpowiedzialności ba mocy kodeksu karnego

DOI: https://doi.org/10.32084/tkp.6312  [Google Scholar]
Opublikowane: 31.12.2013

Abstrakt

Charakterystyczne cechy nieletnich - osób, które nie mają w pełni ukształtowanej osobowości bądź doświadczenia życiowego, a także podatnych na negatywne wpływy - postrzegane są jako wystarczający powód dla przyjęcia odrębnych zasad odpowiedzialności wobec tej kategorii przestępców. Autor podkreśla, że wśród podstawowych zasad prawa karnego znaczące jest określenie minimalnego wieku sprawcy, gdy młody człowiek przestaje być nieletni i może ponosić odpowiedzialność karną na zasadach ogólnych (gdy sprawca skończył 17 lat). Zgodnie z art. 10 par. 2 kodeksu karnego, nieletni może być traktowany jak dorosły sprawca i ukarany za przestępstwo, gdy ukończył 15 lat i popełnił jeden z czynów zabronionych na podstawie przepisów kodeksu karnego (zamach na życie prezydenta, zabójstwo i zabójstwo kwalifikowane, spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, spowodowanie zagrożenia powszechnego, piractwo w komunikacji wodnej lub powietrznej, spowodowanie katastrofy, zgwałcenie kwalifikowane, kwalifikowana napaść na funkcjonariusza publicznego, wzięcie zakładnika bądź rozbój) oraz okoliczności sprawy i stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne.

Bibliografia

  1. K. Buchała, A. Zoll. Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz do art. 1-116 Kodeksu karnego. Kraków 1998. [Google Scholar]
  2. A. Grześkowiak, Kara pozbawienia wolności względem nieletnich w prawie karnym europejskich państw socjalistycznych. Warszawa-Poznań- Toruń 1976. [Google Scholar]
  3. A. Grześkowiak, Kodeks karny. Komentarz. Ed. A. Grześkowiak, K. Wiak, Warszawa 2012. [Google Scholar]
  4. R. Hałas, Odpowiedzialność karna nieletniego na tle Kodeksu karnego z 1997, Lublin, 2006. [Google Scholar]
  5. P. Hofmański and L.K. Paprzycki, in Kodeks karny. Komentarz. Ed. M. Filar. Warszawa 2010. [Google Scholar]
  6. N. Kłączyńska, in: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Ed. J. Giezek. Warszawa 2007. [Google Scholar]
  7. J. Makarewicz, Prawo karne. Wykład porównawczy z uwzględnieniem prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Lwów-Warszawa 1924. [Google Scholar]
  8. A. Marek, Kodeks karny. Warszawa 2005. [Google Scholar]
  9. L. Peiper, Komentarz do Kodeksu karnego. Kraków 1936. [Google Scholar]
  10. G. Rejman, in: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Warszawa 1999. [Google Scholar]
  11. Z. Sienkiewicz, in: M. Kalitowski, Z. Sienkiewicz, J. Szumski, L. Tyszkiewicz, A. Wąsek, Kodeks karny. Komentarz. Vol. II, art. 32-116. Gdańsk 2001. [Google Scholar]
  12. L. Tyszkiewicz, in: Prawo karne. Ed. T. Dukiet-Nagórska, Warszawa 2010. [Google Scholar]
  13. L. Tyszkiewicz, „Niektóre kwestie dyskusyjne w pracach nad reformą Kodeksu karnego z 1997 r." Ius et Lex. Księga Jubileuszowa ku czci Profesora Adama Strzembosza. Ed. A. Dębiński, A. Grześkowiak, K. Wiak. Lublin, 2002. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.