
Transhumanistyczna wizja dąży do usprawnienia ludzkiego procesu decyzyjnego, zwłaszcza w romantycznych związkach, za pomocą środków farmakologicznych (love drugs). Niniejsza praca krytycznie ocenia transhumanistyczną propozycję stosowania takich środków i przeciwstawia ją perspektywie tomistycznej. Ocenę przeprowadzono w oparciu o nauczanie św. Tomasza z Akwinu w ujęciu polskiego dominikanina o. Jacka Woronieckiego, byłego rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i profesora teologii moralnej w Collegium Angelicum. Podjęta analiza składa się z czterech części. Pierwsza część omawia transhumanistyczną propozycję stosowania środków farmakologicznych do wzmacniania uczucia miłości. Część druga przedstawia analizę problemu wzmacniania ludzkiej miłości z perspektywy tomizmu. W trzeciej części na pierwszy plan wysuwają się tomistyczne pytania o celowość wykorzystywania farmakologicznych środków w kontekście transhumanizmu. W ostatniej części, na potrzeby oceny transhumanistycznej propozycji wzmacniania uczuć, transhumanistyczna metoda wzmacniania biochemicznego jest porównywana z tomistyczną metodą kształtowania ludzkich emocji. Jednocześnie zbadano, które podejście jest korzystniejsze dla regulacji ludzkiego dobrostanu i integralności etycznej. Badanie ma na celu ustalenie, czy metody transhumanistyczne są zgodne z ludzkim dobrostanem i zasadami etycznymi, czy też podejście tomistyczne zapewnia bardziej satysfakcjonującą ścieżkę do autentycznego szczęścia.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.