Piotr Liszka (prof. dr hab.) – profesor zwyczajny Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, Katedra Eklezjologii i Sakramentologii, wykładowca teologii dogmatycznej. Ur. w 1951 r. w Chorzowie, diecezja katowicka. W roku 1974 uzyskał magisterium z matematyki na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. W 1974 r. wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Klaretynów, gdzie złożył 1 II 1979 r. wieczyste śluby zakonne. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w Seminarium Duchownym we Wrocławiu i uzyskaniu magisterium z teologii w zakresie pedagogiki, 23 V 1981 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1985 r. uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej na KUL na podstawie pracy Eklezjogeneza w ujęciu Leonardo Boffa. W 1985 r. rozpoczął pracę dydaktyczną na PFT jako wykładowca teologii dogmatycznej. Od roku 1993 kieruje Katedrą Eklezjologii i Sakramentologii. Tytuł profesora uzyskał w roku 2002. Obecnie jest profesorem zwyczajnym. Głównym przedmiotem zainteresowań naukowych była teologia wyzwolenia, teologia życia konsekrowanego, a następnie trynitologia. Zajmuje się tworzeniem „Magazynu wiedzy”. Obecnie słownik zawiera ok. 700 tys. fiszek, biblioteka ok. 30 mln fiszek.
The dogmatic formulas are already created by the authors of books of the Bible, afterwards they are appeared in the liturgy and also within the whole tradition of the Church. The most important formulas are that which were created during the first ecumenical councils. They present precise synthesis of the manifested content. They answer for fundamental questions of the Christian faith, mainly within the context of occurrence of statements largely contrary to it. The dogmatic formula should be clear and precise, in order to know to what it is related. All these requirements are met by the Chalcedonian dogma which is the synthesis of earlier dogmatic formulas and the reference point for all formulas which will appear in the future.
References
Ambroz P., Bernard Schulte nel Contesto della teologia cattolica e ortodossa, „Theologica Olomucensia. Acta Palackianae Universitatis Olomucensis” 1 (1999), 1–45.
Bartnik Cz.S., Dogmatyka katolicka, t. 1, Lublin 1999.
Gilson E., Historia filozofii chrześcijańskiej w wiekach średnich, tłum. S. Zalewski, Warszawa 1987, s. 63–77.
Giorgio G., Il rapporto di corrispondenza tra filosofia e teologia nel pensiero di Hans Urs Von Balthasar, „Richerche Teologiche” 10 (1999), s. 271–296.
Góźdź K., Perspektywa historiozbawcza teologii Oscara Cullmanna, [w:] K. Góźdź, Zwycięstwo wiary, Lublin 2002, s. 53–77.
Granat W., Agnostycyzm teologiczny, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1989, s. 184–187.
Hryniewicz W., Barok, Aspekt religijny, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 2, Lublin 1985, s. 44–45.
Jan Damasceński, Wykład wiary prawdziwej, tłum. B. Wojkowski, Warszawa 1969.
Kuksiewicz Z., Zarys filozofii średniowiecznej. Filozofia bizantyjska, krajów zakaukaskich, słowiańska, arabska i żydowska, Warszawa 1982.
Liszka P., Wpływ nauki o czasie na refleksję teologiczną, Warszawa 1992.
Maksym Wyznawca, Dzieła: Antologia życia wewnętrznego, Dialog o życiu wewnętrznym, Księga miłości, Księga oświeconych, Wykład Modlitwy pańskiej, List o miłości, tłum. A. Warkotsch, Poznań 1982.
Marín Sola F., La evolución homogénea del dogma católico, Walencia 1923.
Muñoz Triguero I., Dialéctica lírica y simbolismo en A. Machado como método teológico, [w:] Actas del I Symposion de Teología Histórica (29–31 mayo 1980), Valencia 1981, s. 387–395.
Pablo Maroto D., La teología en España desde 1850 a 1936, [w:] Historia de la Teologia Española, t. II, Madrid 1987, s. 523–658.
