Twórczość kantatowa Jana Sebastiana Bacha jest przedmiotem badań zarówno muzykologów, jak i teologów. Celem artykułu jest poszukiwanie wymiaru duchowego wybranych kantat kościelnych lipskiego kantora. Na początku zostały podane podstawowe informacje na temat kantaty jako gatunku wokalno-instrumentalnego oraz historii rozwoju twórczości kantatowej Bacha. Następnie analizie poddane zostały kantaty kościelne pt. „Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir” (BWV 131), „Himmelskönig, sei willkommen” (BWV 182), „Wo gehest du hin?” (BWV 166), „Was willst du dich betrüben” (BWV 107), Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust” (BWV 170). Głównym przedmiotem badania w oparciu o tekst niemiecki i polski oraz elementy dzieła muzycznego była treść objawienia Bożego zawarta w kompozycjach. Ważnym punktem odniesienia była idea barokowej retoryki muzycznej. W rezultacie przeprowadzonego badania stwierdzono obecność wymiaru duchowego kantat oraz ich użyteczność w przekazywaniu i przyjmowaniu treści objawienia Bożego, a także kształtowaniu życia wewnętrznego.