W zbiorach Muzeum Zamkowego w Malborku znajduje się wapienna figura Chrystusa modlącego się na Górze Oliwnej, datowana na około 1400 rok – najprawdopodobniej dzieło Mistrza Pięknej Madonny Toruńskiej. Pierwsza wzmianka o obecności figury w Malborku – w kaplicy św. Wawrzyńca na przedzamczu – pochodzi z roku 1700. Wiele wskazuje na pochodzenie rzeźby z Torunia. Zachowany materiał źródłowy podaje informację o figurze Chrystusa modlącego się na Górze Oliwnej w dawnym kościele parafialnym św. Jana w Toruniu. Figura służyła także do przechowywania relikwii włosów Chrystusa. Ponieważ był to obiekt kultowy, musiał mieć silny wpływ na lokalną społeczność: już w XV wieku wykonano jego drewnianą kopię dla kościoła Jakuba w Toruniu (kolejna w Lidzbarku Warmińskim w 1938 r.). Oczywiście wapienna figura, która służyła za model, nie mogła w średniowieczu znajdować się na zamkniętych terenach zamkowych. Do Malborka figura przybyła między 1672 a 1700 rokiem. Być może została przekazana tamtejszym jezuitom przez księży (również jezuitów), którzy od czasów nowożytnych zarządzali kościołem parafialnym św. Jana w Toruniu. Być może sprowadził ją tu także darczyńca renowacji kaplicy św. Wawrzyńca, zastępca ekonomisty z Malborka, Daniel Florian Krawenberg. Należy zaznaczyć, że figura ta jest nie tylko ważnym dziełem sztuki, ale także jedynym zachowanym tak wczesnym połączeniem motywu modlitwy z funkcją relikwiarza.