Tekst nie jest klasyczną recenzją, a stanowi komparatystyczną konfrontację dwóch naukowych monografii wydanych w 2002 i 2018 roku. Poświęcone zostały udziałowi polskiego duchowieństwa w powstaniu styczniowym i ich działalności na syberyjskim zesłaniu. Prace dwóch autorów podejmują zbliżoną problematykę, jednak w jednej z nich widoczne są rażące podobieństwa i zapożyczenia z książki wydanej 16 lat wcześniej. Właściwym odniesieniem w tej sytuacji wydaje się Kodeks etyki pracownika naukowego, wskazujący na „dobre praktyki” i nierzetelności w badaniach naukowych.