Celem artykułu jest poszerzenie zakresu studiów cysterskich o tematykę muzyki cysterskiej. Wkład Zakonu w rozwój muzyki w Polsce nie stał się dotychczas przedmiotem w pełni kompleksowego opracowania. Badania skupiały się raczej na zagadnieniach teoretycznych związanych z monodią cystersów i jej reformą. Ponieważ polskie klasztory cystersów posiadały odpowiednio obsadzone skryptoria, liczba zachowanych rękopisów jest zaskakująco duża (w sumie 160, w tym duża część materiału liturgicznego i muzycznego). Względna obfitość materiału źródłowego umożliwiła przeprowadzenie analiz. Wiek XVII i XVIII (tj. do kasaty klasztorów na początku XIX w.) to okres rozkwitu muzyki wokalnej i instrumentalnej. Do wybitnych kompozytorów związanych z cystersami należeli J. Nucius, S. S. Szarzyński, U. Müller, J. Pardecki, L. Wiecki. Ogólny dorobek muzyczny Cystersów, dorobek cysterskich budowniczych organów wymagają jeszcze bliższych badań. Artykuł ten, oparty na literaturze przedmiotu i badaniach własnych autora, ma w zamierzeniu zarówno podsumowanie tego, co wiemy o kulturze muzycznej cystersów, jak i wstęp do dalszych badań.