Zadaniem niniejszej pracy jest przedstawienie powstawania i zagęszczania się sieci kościołów parafialnych na obszarze prepozytury kieleckiej w okresie do roku ok. 1470. Podjęty problem mieści się w ramach badań nad siecią parafialną, prowadzonych od wielu lat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Brak dokumentów fundacyjnych i erekcyjnych omawianych parafii sprawił, że głównym oparciem badań stały się tzw. źródła przekrojowe, pozwalające uchwycić sieć parafialną na danym obszarze i w określonym czasie. Są to spisy dziesięciny papieskiej i świętopietrza z lat 1026-1374 oraz Księga uposażeń diecezji krakowskiej Jana Długosza wydana w trzech tomach (tom drugi poświęcony parafiom) spisanych w latach 1470-1480.