Autor opracowania opisuje warunki społeczno-gospodarcze wsi Dobra, która w latach 1696-1763 należała do rodziny Małachowskich. Przedmiotem analizy historyczno-socjologicznej są konflikty, jakie wybuchły pomiędzy właścicielami tego majątku (a raczej ich zarządcami), miejscowym księdzem i chłopami. Chłopi skrzywdzili nie tyle sami właściciele, co nieuczciwi zarządcy, ich komisarze, administratorzy i dzierżawcy. Przedmiotem sporu między księdzem a chłopami, a nawet buntu tego ostatniego, była niesprawiedliwość, jaką w ich oczach przedstawiały zebrane przez księdza pieniądze. W dwóch instancjach sąd kościelny wydał wyrok korzystny dla chłopów i księdza odwołano ze swoich funkcji i przeniesiono gdzie indziej.W Dobrej oprócz sporów między chłopami a administratorami i księdzem toczyły się także procesy między chłopami. Rozwój demograficzny wsi i wynikające z niego rozdrobnienie gruntów pogorszyły sytuację materialną mieszkańców Dobrej. W 1792 roku właściciel Dobrej Stanisław Małachowski przekształcił dawną pańszczyznę w opłatę, co nieco poprawiło warunki społeczno-gospodarcze na tych ziemiach.