Artykuł dotyczy lat 1920-1972, kiedy parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w bydgoskiej dzielnicy Szwederowo była administrowana przez jej pierwszych dwóch urzędujących. Ksiądz Jan Konopczyński został proboszczem Szwederowa w lutym 1920 r. Jego nominacja zbiegła się z dekretem kardynała Edmunda Dalbora, który podzielił Bydgoszcz na cztery strefy duszpasterstwa (tj. po przejęciu przez władze polskie administracji miasta 20 stycznia 1920 r., ale przed oficjalnym włączeniem Szwederowa i 17 innych gmin do miasta Bydgoszczy w dniu 1 kwietnia 1920 r.). W 1946 r. ks. Konopczyński został mianowany dziekanem Bydgoszczy i przeniósł się do kościoła Najświętszego Serca Jezusowego przy Placu Piastowskim. W Szwederowie jego następcą był ksiądz Czesław Rólski, który sprawował tam urząd w ponurych latach stalinizmu i którego śmierć w 1972 r. mogła być spowodowana stresem i przemęczeniem, którego doznał podczas oporu wobec totalitarnego reżimu. Innym powodem przyjęcia tego terminus a quem jest fakt, że granice parafii pozostały niezmienione do 19 marca 1972 roku. 13 marca 1972 r. dekretem kardynała Stefana Wyszyńskiego utworzono parafię pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła na zachodzie Bydgoszczy. Nowej parafii przekazano północno-zachodnią część parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która obejmowała blok siedemnastu ulic na osiedlu Górzyskowo. W artykule dokonano przeglądu początków parafii, jej terytorium, struktury demograficznej i wyznaniowej, historii kościoła parafialnego (od budowy do aranżacji wnętrza) oraz innych obiektów należących do parafii. Skupia się również na sposobach, w jakie duchowni pełniący swoje obowiązki liturgiczne i pozaliturgiczne, świeccy ministranci, Zarząd Parafialny i różne stowarzyszenia parafialne przyczynili się do stworzenia i rozwoju życia zakonnego na poziomie kościoła lokalnego. W okresie międzywojennym Szwederowo funkcjonowało jako mała ojczyzna, a parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy odgrywała ważną rolę w integracji w przeważającej mierze robotniczej społeczności i napawaniu jej duchem chrześcijańskim.