Artykuł poświęcono szczegółowej analizie konstrukcji i zawartości kroniki klasztoru franciszkanów-reformatów w Chełmie. Wspólnota zakonna franciszkanów-reformatów, choć nie najliczebniejsza wśród mendykantów odegrała ważną rolę w życiu religijnym i kulturowym dawnej Polski, czego materialnym dowodem jest niezwykle cenny zbiór zachowanych archiwaliów. Znakomita ich część wchodzi obecnie w skład zasobu Archiwum Prowincji pw. Matki Bożej Anielskiej Zakonu Braci Mniejszych z siedzibą w Krakowie. Najliczniej reprezentowane są archiwalia klasztorów dawnych prowincji reformackich, wśród nich poczesne miejsce zajmują kroniki klasztorne. Osiemnastowieczna kronika klasztoru w Chełmie stanowi interesujący przykład tego rodzaju źródła historycznego. Kronika została skonstruowana według nowych wówczas wytycznych, dodatkowo posiada bogatą warstwę ikonograficzną. Analiza kroniki klasztoru w Chełmie pozwala na bardziej szczegółowy wgląd w zawartość i schemat reformackich kronik klasztornych XVII i XVIII wieku, jednocześnie przybliżając te bezsprzecznie cenne źródła badaczom dziejów tego okresu.