Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

Vol. 12 No. 1 (2019)

Articles

Cyberculture: a Threat or a Chance for Human Education

DOI: https://doi.org/10.32084/tekapr.2019.12.1-19  [Google Scholar]
Published: 2019-06-30

Abstract

The subject of this study is to assess the impact of cyberculture on the education of a modern human being. Focusing on this topic is necessary due to statistical data which indicates that the informal education utilising ICT instruments is becoming increasingly important. The research hypothesis assumes that education in cyberspace is extremely useful, providing new opportunities of acquiring new qualifications. Nevertheless, the aim of the work is to indicate possible threats of VR, the solution to which is the creation of cyberculture. The work is interdisciplinary, combining law, sociology and statistics.

References

  1. Aleksandrowicz, Tomasz R. 2016. “Bezpieczeństwo w cyberprzestrzeni ze stanowiska prawa międzynarodowego.” Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 15:11–28. [Google Scholar]
  2. Brodecki, Zdzisław, and Anna M. Nawrot. 2007. Świątynia w cyberkulturze: technologie cyfrowe i prawo w społeczeństwie wiedzy. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego. [Google Scholar]
  3. Brzostek–Pawłowska, Jolanta. 2009. “Imersyjna edukacja: zastosowania wirtualnej rzeczywistości w elektronicznych kursach.” E-learning. Realny i wirtualny świat 12:5–32. [Google Scholar]
  4. Hilton, Alice M. 1964. “An ethos for the age of cyberculture.” Proceedings of the April 21–23, 1964, spring joint computer conference 1:139–53. [Google Scholar]
  5. Kluszczyński, Ryszard W. 2001. Społeczeństwo informacyjne: cyberkultura: sztuka multimediów. Kraków: Rabid. [Google Scholar]
  6. Kozinets, Robert V. 1998. “On netnography: Initial reflections on consumer research investigations of cyberculture.” Assiociation for Consumer Reserch, North American Advances vol. 25, 366–71. [Google Scholar]
  7. Krassowski, Krzysztof. 2018. “Koncepcja informacji i edukacji człowieka jako narzędzia przeciwdziałania zagrożeniom w cyberprzestrzeni.” Journal of Modern Science vol. 37, no. 2:327–40. [Google Scholar]
  8. Lengrand, Paul. 1995. Obszary permanentnej samoedukacji. Warszawa: Towarzystwo Wolnej Wszechnicy Polskiej. [Google Scholar]
  9. Lévy, Pierre. 2001. Cyberculture. Vol. 4. Minneapolis: University of Minnesota Press. [Google Scholar]
  10. Sawicka, Renata. 2019. Opis wybranych metod aktywizujących. http://www.publikacje.edu.pl/pdf/12246.pdf [accessed: 17.01.2019]. [Google Scholar]
  11. Sepulak, Marian Z. 2016. “Cyberprzestrzeń a zagrożenia wychowawczej roli systemu rodzinnego.” Studia i prace pedagogiczne 3:37–50. [Google Scholar]
  12. Sitek, Magdalena. 2016. Prawa (potrzeby) człowieka w ponowczesności. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck. [Google Scholar]
  13. Solarczyk–Szewc, Hanna. 2014. “Uczenie się przez całe życie jako metakompetencja.” In Ewaluacja poprawy jakości kształcenia, ed. Jan Grzesiak, 93–101. Kalisz–Konin: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu. [Google Scholar]
  14. Turner, Fred. 2010. From counterculture to cyberculture: Stewart Brand, the Whole Earth Network, and the rise of digital utopianism. Chicago: University of Chicago Press. [Google Scholar]
  15. Zawojski, Piotr. 2018. Cyberkultura: syntopia sztuki, nauki i technologii. Ed. 2. Katowice: Wydawnictwo “Poltext”. [Google Scholar]
  16. Żmigrodzka, Małgorzata. 2017. “Techniki wirtualnej rzeczywistości w procesie edukacji.” Marketing instytucji naukowych i badawczych 4(26):117–34. [Google Scholar]

Downloads

Download data is not yet available.