Realizując koncepcję poszerzenia kręgu spadkobierców ustawowych w prawie polskim, ustawodawca zdecydował o zaliczeniu do uprawnionych do dziedziczenia z ustawy dzieci małżonka spadkodawcy. Takie rozwiązanie wydaje się spójne z przepisami prawa rodzinnego, gdzie przewidziano, wbrew ogólnej zasadzie, możliwość powstania obowiązku alimentacyjnego pomiędzy pasierbem i ojczymem czy macochą. Ochrona stosunku powinowactwa inter vivos jest szersza z uwagi na wzajemność, której nie przewidziano w dziedziczeniu. O ile sama koncepcja włączenia do uprawnionych do dziedziczenia z ustawy dzieci małżonka spadkodawcy zasługuje na aprobatę, wątpliwości budzi kształt przyjętej regulacji. Zwłaszcza wątpliwe wydaje się uzależnienie uzyskania ustawowego tytułu powołania do dziedziczenia po spadkodawcy przez dziecko jego małżonka od niedożycia przez żadne z jego rodziców chwili otwarcia spadku. Poza tym w literaturze brak zgodności odnośnie do rozumienia w kontekście przepisu art. 934¹ k.c. zwrotu „dzieci małżonka spadkodawcy” oraz „niedożycie chwili otwarcia spadku”.