Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 28 Nr 2 (2020)

Teologia pastoralna

Działalność misyjna papieża Grzegorza Wielkiego

DOI: https://doi.org/10.34839/wpt.2020.28.2.207-228  [Google Scholar]
Opublikowane: 04.12.2020

Abstrakt

Wielka Wędrówka Ludów na przełomie starożytności i średniowiecza zmieniła na stałe oblicze Europy. Upadek Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie pokazał, że dotychczasowe funkcjonowanie administracji państwowej i Kościoła musi ulec zmianie. Doskonale rozumiał to papież Grzegorz Wielki, który odczytując bieżącą sytuację, podjął się zadania reewangelizacji Europy. W tym przedsięwzięciu mnisi odegrali znaczącą rolę jako misjonarze nowej Europy. Papież przywrócił Stolicy Apostolskiej pierwszeństwo w organizowaniu misji i ewangelizacji, które od kilku stuleci były domeną władzy świeckiej Cesarstwa. Grzegorz Wielki pozostawił po sobie liczne wskazania i rady dla misjonarzy, jak również osobiście dbał o to, aby każdy udający się z zadaniem ewangelizacji był do tego odpowiednio przygotowany. Jako podstawę misji uznał Grzegorz świadectwo życia misjonarzy według tzw. duchowości exemplum. Oprócz głoszenia Ewangelii do podstawowych zadań mnichów należało czynne świadectwo miłości, okazywane poprzez zakładanie struktur posługi caritas. W swoich decyzjach papież był stanowczy i odważny, przez co potomni nadali mu tytuł Pierwszego Europejczyka.

Bibliografia

Benedict XVI, Mistrzowie duchowi, Ojcowie i Pisarze I tysiąclecia, Krakow 2009.

Bulas R., Grzegorz Wielki w anglosaskiej Brytanii i celtyckiej Irlandii, “Vox Patrum” 23 (2003), vols. 44–45, pp. 354–361.

Carroll W.H., Historia chrześcijaństwa, vol. 2: Budowanie chrześcijaństwa, Kobierzyce 2010.

Chadwick H., Kościół w epoce wczesnego chrześcijaństwa, Warsaw 2004.

Czuj J., Papież Grzegorz Wielki, Warsaw 1948.

Danielou J., Marrou H.I., Historia Kościoła I, od pocz. do 600 roku, Warsaw 1984.

Grossi V., Historia duchowości – duchowość Ojców Kościoła, vol. 3b, Krakow 2004, pp. 313–430.

Gregory the Great, Księga reguły pasterskiej, transl. E. Szwarcenberg-Czerny, Krakow 2008. English text available at: http://www.newadvent.org [access: 20.10.2020].

Gregory the Great, Listy, transl. J. Czuj, Warsaw 1954. English text available at: https://www.newadvent.org [access: 20.10.2020].

Gwiazda P., Bonus ordo Vivendi – życie doskonałe w doktrynie św. Grzegorza Wielkiego, [in:] Duchowość przełomu wieków, S. Urbański, M. Szymula (eds.), Warsaw 2000, p. 210.

Jan Paweł II, Plurimum significans, “Vox Patrum” 10 (1990), vol. 19, pp. 583–587.

Kumor B., Historia Kościoła I – starożytność chrześcijańska, Lublin 2001.

Kumor B., Historia Kościoła II – 600–1500, Lublin 2001.

Lachowicz J., Autorytet Biskupa Rzymu w nauczaniu i praktyce Św. Grzegorza Wielkiego, “Vox Patrum” 24 (2004), vols. 46–47, pp. 347–362.

Lipoński W., Narodziny cywilizacji Wysp Brytyjskich, Poznań 1995.

Markus R.A., Grzegorz Wielki, Warsaw 2003.

Rosik S., Finalizm życia chrześcijańskiego w świetle twórczości papieża Grzegorza Wielkiego, Lublin 1980.

Sojka S., Asceza w świetle pism św. Grzegorza Wielkiego, “Vox Patrum” 7 (1987), 12–13, pp. 337–343.

Sojka S., Ideał życia kapłańskiego w świetle pism św. Grzegorza Wielkiego, Lublin 2003.

Sojka S., Intelektualno-duchowa formacja kapłanów według zasad św. Grzegorza Wielkiego, “Vox Patrum” 13–15 (1993–1995), vols. 24–29, pp. 203–208.

Sojka S., Przedchrześcijańskie actio i contemplatio a Vita activa i Vita contemplativa u św. Grzegorza wielkiego, “Vox Patrum” 6 (1989), vol. 10, pp. 17–39.

Starowieyski M., Ojcowie Kościoła o kapłaństwie i kapłanach, Krakow 2010, p. 107.

Strzelczyk J., Iroszkoci w kulturze średniowiecznej Europy, Warsaw 1987.

Witek S., Chrześcijańska wizja moralności, Poznań 1982.

Witek S., Miłość chrześcijańska w życiu człowieka, Warsaw 1983.

Wójcik M., Instytucje dobroczynne w Listach Grzegorza Wielkiego, “Vox Patrum” 21 (2001), vols. 40–41, pp. 338–351.

Downloads

Download data is not yet available.