Tematyka odpustów jakie zyskiwali wierni po udzieleniu wsparcia szpitalnikom z wyspy Rodos walczących z Turkami jak dotąd nie budziła większego zainteresowania w polskiej historiografii, mimo, że od dawna zajmowała ona badaczy z Europy Zachodniej. Spośród przeszło 1539 zarejestrowanych dokumentów odpustowych z terenów Królestwa Polskiego zaledwie kilka spośród nich dotyczy tej kwestii. Nadania te posiadają cechy wspólne pozwalające wyodrębnić je spośród innych dyplomów w których papież, biskupi, legaci zachęcali wiernych do wzięcia udziału w krucjatach. Mocą postanowień soborów powszechnych wierni, którzy zdecydowali się przyjąć krzyż, bądź wsparli finansowo krucjatę, otrzymywali odpust zupełny, ponadto podlegali w trakcie trwania wyprawy ochronie Stolicy Apostolskiej oraz zyskiwali szereg dalszych przywilejów.