Artykuł przedstawia historię przedszkola w Rudniku nad Sanem (Podkarpacie) prowadzonego przez siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Dębickich. Szkoła powstała w 1932 r. dzięki staraniom Antoniego Szpili, nauczyciela w rudnickim Seminarium Nauczycielskim. To na jego prośbę Siostry Służebniczki rozpoczęły pracę w internacie. Później, gdy internat został zlikwidowany, w tym samym budynku założyły żłobek dla dzieci z przedszkola. Zgodnie z potrzebami lokalnej społeczności, inicjatywa ta spotkała się z dużym uznaniem mieszkańców Rudnika.
Pomimo trudnej sytuacji materialnej przedszkole funkcjonowało przez cały okres II wojny światowej. Do jego zamknięcia nie doprowadziła nawet polityka władz PRL, które były bardzo przeciwne nauczaniu religii w szkołach. W latach 50-tych i 60-tych Wydział Oświaty i Inspektorat Zdrowia w Nisku podjęły działania zmierzające do likwidacji przedszkola, co spotkało się z ostrym sprzeciwem nie tylko sióstr i władz kościelnych, ale także rodziców. Liczne interwencje Kurii Biskupiej w Przemyślu, Urzędu Parafialnego w Rudniku, a przede wszystkim mieszkańców miasta u władz lokalnych i centralnych przyniosły oczekiwany skutek. Odtąd szkoła mogła funkcjonować bez większych problemów.
Poświęcenie i inauguracja nowego budynku przedszkola miało miejsce w 1993 roku. W tym samym roku Kuratorium w Tarnobrzegu zarejestrowało przedszkole jako polską szkołę publiczną, dzięki czemu stało się ono integralną częścią polskiego systemu edukacji.
W artykule zwrócono uwagę na aspekty związane z funkcjonowaniem żłobka, takie jak jego podstawa prawna, struktura organizacyjna, wyposażenie i warunki bytowe. Kolejna część artykułu poświęcona jest nauczycielom i wychowankom przedszkola. Historia przedszkola i jego funkcjonowania pokazuje, że że od początku swojego istnienia skutecznie spełniało swoje funkcje i zajmowało ważne miejsce wśród rudnickich placówek oświatowych.