Rawicki kościół franciszkanów reformatów, po kasacie klasztoru w 1819 r., znalazł się na terenie sławnego więzienia w Rawiczu, w co zamieniono zabudowania klasztorne. Stały się one zalążkiem znacznie większego kompleksu więziennego, jaki narastał przez cały wiek XIX. W czasie działań wojennych 1945 r. kościół uległ spaleniu, a jego pozostałości usunięto w pierwszych latach powojennych. W artykule przeanalizowano zarówno kwestię czasu powstania i autorstwo wspomnianej świątyni jak również problem rekonstrukcji formy architektonicznej.