Zur Hauptnavigation springen Zum Inhalt springen Zur Fußzeile springen

Bd. 66 (1986): Nasza Przeszłość

Artykuły

Udział kapucynów w życiu religijnym Lublina i Lubelszczyzny w XIX w.

  • Marek Budziarek
DOI: https://doi.org/10.52204/np.1986.66.191-211  [Google Scholar]
Veröffentlicht: 1986-12-30

Abstract

Ze względu na regulamin zakonu i specyfikę duchową Zakonu Kapucynów, członkowie lubelskiego klasztoru kapucynów zobowiązani byli do prowadzenia czynnego apostolstwa. Klasztor nie miał obowiązku administrowania parafią i w tym sensie nie był zobowiązany do zapewnienia stałej opieki duszpasterskiej. Mimo to zakonnicy stale pomagali duchowieństwu diecezjalnemu w opiece duszpasterskiej – nawet gdy było ich bardzo niewielu. Często brali udział m.in. w szczególnych działaniach duszpasterskich (odpusty, rekolekcje) – także o zasięgu ogólnodiecezjalnym (misje w latach rocznicowych). Wypracowali także unikalne dla siebie formy szczególnej opieki duszpasterskiej. Opiekowali się duszpastersko więźniami lubelskich więzień oraz chorymi przebywającymi w tamtejszych szpitalach (szczególnie aktywni byli w czasie wielkich epidemii). Kapucyni lubelscy pełnili posługę apostolską do kasaty klasztoru w listopadzie 1864 roku. Swoją ofiarną pracą jako kaznodzieje, spowiednicy i animatorzy życia duchowego zdobyli duże uznanie wśród duchowieństwa i wiernych Lublina i okolic.

Literaturhinweise

  1. Chlubowski B., Lublin, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. K. Sulimierskiego, t. 5 Warszawa 1884. [Google Scholar]
  2. Fredro A., Trzy po trzy, opr. K. Czajkowska, Warszawa 1976. [Google Scholar]
  3. Jabłońska - Deptuła E., Przystosowanie i opór. Zakony męskie w Królestwie Kongresowym, Warszawa 1983. [Google Scholar]
  4. Kłoczowskj J., Zakony męskie w Polsce w XVI—XVIII w. w: Kościół w Polsce, t. 2: Wieki XVI—XVIII, Kraków 1970. [Google Scholar]
  5. Wójcik W., Domy demerytów w Królestwie Polskim (1836—1885), PK 3—4: 1981. [Google Scholar]

Downloads

Keine Nutzungsdaten vorhanden.