Zespół klasztorny w Strzelnie z bazyliką Trójcy Świętej i kościołem Rotundą św. Prokopa datowany jest zarówno przez historyków, jak i archeologów na przełom XII i XIII wieku. Zachowało się jedynie nieliczne elementy pierwotnego wyposażenia. Wszystkie wykazują szereg analogii formalnych i koncepcyjnych z romańskimi dekoracjami klasztoru benedyktynek w Andlau w Alzacji. Jego wnętrze, datowane na drugą połowę XII wieku, przypisuje się szkole Wiliguelma z Modeny, jednego z czołowych artystów epoki romańskiej. Ewoluujący styl szkoły alzackiej nadaje jej odrębną tożsamość zdaje się, że znalazło swoje odbicie w Strzelnie. Zarówno szeroka gama motywów o złożonym pochodzeniu lombardzkim, włoskim, klasycznym, bizantyjskim i burgundzkim oraz zastosowanie wyrafinowanych technik konstrukcyjnych zdecydowanie potwierdza naszą tezę, że budowniczowie opactwa strzeleńskiego musieli być następcami północnej Włoskiej tradycji.