Najnowsze badania nad genezą stylu architektonicznego i artystycznego wczesnośredniowiecznych (romańskich) kościołów w Strzelnie prowadzą do nowych wniosków co do ich chronologii i tożsamości założyciela klasztoru norbertanek. Szczegółowe analizy wykazują, że forma rzeźb strzeleńskich jest bardzo zbliżona do przedstawień na tympanonach i odrzwiach portalu zachodniego opactwa benedyktynów w Andlau w Alzacji, datowanych na lata 1160-1180. Przyjęcie tego punktu odniesienia chronologicznego dla kolumn z figuralnymi personifikacjami cnót i przywar oraz tympanonu fundacyjnego z płaskorzeźbionym modelem rotundowego kościoła św. Prokopa w Strzelnie potwierdza także romańska rzeźba architektoniczna z Saksonii, Turyngii, Westfalii, Hesji i Bawarii (w świetle danych niemieckich baz i stolic Strzelna nie da się datować wcześniej niż na rok 1150) oraz ustalenia z historii ubioru (moda na wydłużone rękawy zakończyła się w latach 1180-1200). Z analiz stylistycznych wynika, że drugi tympanon fundacyjny w Strzelnie można datować na lata 1180-1190, natomiast portal północny, z ostrołukowym, trójlistnym szlifem archiwolty tympanonu, datowany jest na pierwszą ćwierć XIII wieku. Z wcześniejszego okresu pochodzą kolumny arkad prezbiterium (czerpiące z wielu wzorów, m.in. z sześciennych kapitoli opactwa Olbin we Wrocławiu): zdają się pochodzić z pierwszej połowy XII wieku. Datowanie powstania rzeźb strzelińskich na okres od pierwszej połowy XII do pierwszej ćwierci XIII wieku potwierdzają liczne dowody archeologiczne i architektoniczne. Wskazuje to, że kościół opacki budowany był etapowo, począwszy od prezbiterium, następnie nawy, a na końcu fasady zachodniej. Ten schemat chronologiczny wskazuje na palatyna Piotra Włostowica jako pierwotnego założyciela klasztoru norbertanek. Po jego śmierci w 1151 prace budowlane kontynuowali jego potomkowie, Wszeborowice. Proces lokacyjny zakończył się ostatecznie w roku 1216, kiedy to Krystyn Wszeborowic, syn Piotra, wojewody kujawskiego i kasztelana kruszwickiego, nadał bazylikę klasztorną pod wezwaniem Trójcy Świętej i Najświętszej Maryi Panny „zgodnie z wyraźnym życzeniem śp. Piotra [Włostowica]”.