Nadzory kościelne na terenie Zagłębia Dąbrowskiego w okresie XIX i XX wieku były ograniczoną formą demokracji lokalnej, która dobrze spełniała swoje funkcje w nadzorze finansów i majątku parafii. Tylko w Mrzygłodzie dwóch członków nadzoru samowolnie podjęło decyzję o inwestycjach budowlanych bez zgody pozostałych członków. Udział przedstawicieli administracji rządowej w nadzorach wynikał z faktu, że parafie uzyskiwały z Banku Narodowego niskoprocentowe i długoterminowe pożyczki na budowę i rozbudowę obiektów kultu religijnego. Trudno traktować nadzory jako instrument rosyjskiej ingerencji państwa w życie Kościoła rzymskokatolickiego, były one raczej próbą aktywności społecznej w społeczeństwie.