W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych na XV-wiecznych testamentach wpisanych do – przechowywanej w Archiwum Państwowym miasta Krakowa – Liber Testamentorum (rkps 772). Spośród występujących w tej księdze 190 testamentów z XV wieku wzięto pod uwagę 108, zawierających zapisy na „dzieła pobożne” związane z instytucjami kościelnymi XV-wiecznej aglomeracji krakowskiej. Do celów statystycznych zostały one przypisane do czterech grup, według przeznaczenia legatów na: 1. kościoły parafialne; 2. nieparafialne kościoły świeckie; 3. klasztory i kościoły klasztorne; 4. szpitale i leprozoria. Ponieważ zaś ofiarodawcami byli mieszczanie krakowscy – grupa dość jednolita pod względem społecznym i mentalnym, została ona potraktowana jako reprezentacja zbiorowości mieszczańskiej. Dzięki temu obdarowane instytucje kościelne, pokazały się jako zespół ośrodków kultu, konstytuujących obszar uznawany za własny przez ową zbiorowość. Przy takich założeniach, wyniki zobrazowały społeczny charakter omawianego zjawiska i ukazały postrzeganie przez zbiorowość mieszczańską zespołu instytucji kościelnych XV-wiecznej aglomeracji krakowskiej; fenomen sacrum wpisany w topografię miejską, którego postrzeganie znalazło wyraz w legatach. Wyniki badań omówione zostały w dwóch etapach. W pierwszym zestawiono dane odnoszące się do testatorów, w drugim zaś przeprowadzono analizy statystyczne w kwestii poczynionych przez nich zapisów testamentowych na konkretne grupy oraz poszczególne obiekty. W końcowej, trzeciej części starano się ukazać motywy powodujące krakowskimi mieszczanami w kwestii obdarowywania poszczególnych obiektów. W trakcie rozważań wykazano, iż największe oddziaływanie miało położenie obiektów na terenie określonego obszaru miejskiego oraz ich rola w życiu religijnym. Te dwa czynniki zadecydowały o postrzeganiu topografii sakralnej XV-wiecznej aglomeracji miejskiej Krakowa, owej sfery sacrum, której zewnętrznym wyrazem stały się legaty testamentowe przeznaczone na „dzieła pobożne”. Donacje te były gestem całkowicie dobrowolnym, świadomym wyborem osób spisujących swoją wolę, wyrazem ich prywatnej pobożności, w szerszym jednak zakresie świadczącym o pobożności mieszczan w późnośredniowiecznym Krakowie.