Artykuł odnosi się do zagadnienia zaniechania ustawodawczego wynikłego na tle stosowania przepisów ustawy z 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. Autorzy postulują pilne zmiany nowelizacyjne zmierzające do rozszerzenia kręgu podmiotów uprawnionych do dochodzenia roszczeń w oparciu o art. 8b powołanej ustawy. Obecny stan prawny – zbyt wąsko ujęty – jest bowiem nie do pogodzenia z zasadami słuszności i sprawiedliwości społecznej. Z uwagi na dotychczasowe wyraźne intencje ustawodawcy oraz sam charakter ustawy nie jest możliwe sanowanie tego stanu rzeczy przez sądy w drodze zwykłej wykładni rozszerzającej przepisu.
