Аннотация
Autorka traktuje gatunki mowy jako modele organizacji tekstu, czyli abstrakcyjne byty zorganizowane wewnętrznie we wzorach obejmujących cztery aspekty (strukturę, semantykę, pragmatykę i stylistykę). Gatunki rozpoznane w ten sposób są kategoriami pojemnymi ze względu na uwarunkowania kulturowe, historyczne i komunikacyjne. Wzorce gatunkowe to bardzo elastyczne kategorie o różnym stopniu normatywności. Gatunki są zwykle zjawiskami polimorficznymi. Zbiór wariantów wzorca gatunkowego traktowanego jako model obejmuje: wariant kanoniczny, określający tożsamość gatunku, warianty alternatywne i warianty adaptacyjne, czyli pożyczki gatunkowe. Konwencje poszczególnych gatunków w tym zakresie występują w różnych układach. Istnieją gatunki z pełną gamą opcji, obejmujących warianty kanoniczne i alternatywne lub same adaptacje. Gatunki mogą mieć ruchome granice i charakter transgresyjny. Gatunki prasowe mają elastyczne wzorce, obecnie kształtowane przez zwyczaje dziennikarzy. Są niezwykle dynamiczne i stale modyfikowane w realizacjach tekstowych. O tożsamości wielu gatunków w tej sferze decyduje ich struktura. Pozostałe parametry ulegają transformacji w wyniku działania różnych strategii dyskursywnych. Autorzy komunikatów prasowych starają się przede wszystkim zaintrygować lub zabawić odbiorcę. Najważniejsza jest funkcja informująca o przebiegu faktów czy zdarzeń, a funkcja kształtowania opinii schodzi na dalszy plan. Bogactwu okazów tekstowych towarzyszą pewne wzorcowe regulacje, jednak na tyle niejasne, że odbiorca może odnieść wrażenie, że gatunki uległy zatarciu, a nawet zanikowi.
Библиографические ссылки
- Miczka E., Kognitywne struktury sytuacyjne i informacyjne w interpretacji dyskursu, Katowice 2002. [Google Scholar]
- Mrozowski M., Media masowe. Władza, rozrywka, biznes, Warszawa 2001. [Google Scholar]
- Stępnik K., Rajewski M., red., Media studies. Refleksje nad stanem obecnym, Lublin 2008. [Google Scholar]
- Wojtak M., Analiza gatunków prasowych. Podręcznik dla studentów dziennikarstwa i kierunków pokrewnych, Lublin 2008. [Google Scholar]
- Wojtak M., Analiza gatunków prasowych. Podręcznik dla studentów dziennikarstwa i kierunków pokrewnych, Lublin 2010. [Google Scholar]
- Wojtak M., Gatunki prasowe, Lublin 2004. [Google Scholar]
- Wojtak M., Gatunki prasowe w dyskursywnym zakorzenieniu, [w:] J. Szadura (red.), Tekst – gatunek – dyskurs na przełomie XX i XXI wieku, Lublin 2012, s. 9–26. [Google Scholar]
- Wojtak M., Głosy z teraźniejszości. O języku współczesnej polskiej prasy, Lublin 2010. [Google Scholar]
- Wojtak M., Interakcyjny styl komunikowania w prasie kobiecej, [w:] Teksty kultury. Oblicza komunikacji XXI wieku, t. 1, red. J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan, Lublin, 2006, s. 115–128. [Google Scholar]
- Wojtak M., Metamorfozy gatunków prasowych, [w:] Współczesne media – status, aksjologia, funkcjonowanie, t. 1, red. I. Hofman, D. Kępa-Figura, Lublin 2009, s. 362–372. [Google Scholar]
- Wojtak M., Styl dziennikarstwa prasowego w perspektywie dyskursywnej, [w:] B. Bogołębska, M. Worsowicz (red.), Styl – dyskurs – media, Łódź 2010, s. 81–91. [Google Scholar]
- Wojtak M., Współczesne modlitewniki w oczach językoznawcy. Studium genologiczne, Tarnów 2011. [Google Scholar]
- Wojtak M., Wyznaczniki gatunku wypowiedzi na przykładzie tekstów modlitewnych, „Stylistyka”, T. VIII, 1999, s. 105–117. [Google Scholar]
- Żydek-Bednarczuk U., Dyskurs medialny, [w:] E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk (red.), Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, Kraków 2013, s. 179–197. [Google Scholar]
Скачивания
Данные скачивания пока недоступны.
Похожие статьи
Вы также можете начать расширеннвй поиск похожих статей для этой статьи.
