
Opactwo Norbertańskie w Strahovie koło Pragi zostało założone w latach 1138-39 na terenie kanonii prawdopodobnie związanej z Opiekunami Grobu Świętego i założonej przez biskupa ołomunieckiego we współpracy z Janem, biskupem Pragi. Biskup Zdik i książę Władysław II sprowadzili Premonstratensów z klasztoru Steinfeld koło Kolonii do Strahova. Równocześnie podjęto przygotowania do założenia żeńskiego klasztoru w Doskanach, który miał być podporządkowany opactwu w Strahovie. W XIII wieku opactwo w Strahovie nadzorowało również opactwo w Brzesku. Pierwotnie opactwo nie było domem norbertańskim; jednakże nie ma dowodów, które mogłyby rozwiać tajemnicę pierwotnego założenia.
Opactwo w Brzesku powstało w połowie XII wieku. Jego patronami byli rycerze Strzeszysław i Wrocisław, którzy działali za upoważnieniem księcia Bolesława Kędzierzawego. Ponieważ zostało założone i uposażone na terenie kasztelanii brzeskiej, można przypuszczać, że rola księcia mogła być większa. Możliwe, że faktycznie był on współzałożycielem opactwa.
Reforma premonstratensjańska dotarła do Polski pod koniec XII wieku. Luźno związane kanonie zostały przekształcone w domy norbertańskie. Istnieją powody, by sądzić, że Hroznata, czeski założyciel opactw w Tepli i Chocieszowie, miał w tym swój udział. Po przekształceniu kanonii w Brzesku, nowemu opactwu norbertańskiemu nadano prawo do pobierania dziesięcin przez biskupa krakowskiego, Iwo.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.