Warszawski Konwikt Teologiczny pod zarządem księży misjonarzy (1918-1939)

Abstrakt

W artykule przedstawiono krótką historię Konwiktu Teologicznego, który istniał przy Uniwersytecie Warszawskim w latach 1918-1939. Została założona 17 stycznia 1918 roku przez kardynała A. Kakowskiego, który powierzył jej kierownictwo Zgromadzeniu Misji. Misjonarze, którzy w związku z tym zadaniem przybyli do Warszawy, zostali przydzieleni do Kościoła Świętego Krzyża. Artykuł rozpoczyna omówienie celu i funkcjonowania konwiktów, czyli ośrodków mających wspomagać formację intelektualną i duchową księży studiujących na uniwersytetach. Te uwagi ogólne stanowią tło dla historii Konwiktu Teologicznego na Uniwersytecie Warszawskim. "Theologicum", jak zaczęto go nazywać, było miejscem różnorodnych spotkań i konferencji wysokiej rangi, miejscem, w którym uczeni z Polski i z zagranicy prezentowali swoje pomysły i wyniki badań otwartej i bardzo wymagającej publiczności. Artykuł nie pomija trudnego problemu własności budynku, w którym mieścił się Konwikt. Historycznie rzecz biorąc była to własność Zgromadzenia Misji, skonfiskowana przez władze rosyjskie po likwidacji prowincji warszawskiej Zgromadzenia. Miał zostać przywrócony Zgromadzeniu w 1918 roku, lecz z różnych powodów tak się nie stało. Przez następne dwadzieścia lat misjonarze byli jedynie administratorami budynku, co oznaczało konieczność borykania się z dużymi problemami w prowadzeniu placówki. W ciągu dwóch dekad w Konwikcie Teologicznym zarejestrowało się ponad 200 księży. Część z nich została później wyniesiona do najwyższych godności w Kościele katolickim.