Inspiracją do powstania pisma poświęconego zagadnieniom kaznodziejstwa polskiego było Kieleckie Koło Homiletyczne, które zorganizowało się jako jedno z pierwszych w kraju. Od momentu założenia zaczęło w sposób aktywny włączać się w pracę nad odrodzeniem polskiej sztuki przepowiadania. Przegląd Homiletyczny był jedynym czasopismem w języku polskim w okresie międzywojennym, poświęconym w całości teorii i praktyce kaznodziejskiej. Inspiratorem i głównym twórcą Przeglądu Homiletycznego był ks. Zygmunt Pilch (1888-1962). W skład pierwszego Komitetu redakcyjnego weszli: ks. Z. Pilch jako redaktor odpowiedzialny oraz ks. N. Cieszyński, ks. W. Kosiński i ks. S. Żukowski. Zaczęło ukazywać się w 1923 r. i nieprzerwanie wychodziło do 1939 r., po wojnie zostało wznowione. Czasopismo, od początku swego istnienia, miało jasno skonkretyzowane cele: dokształcanie księży w sztuce głoszenia kazań, orientowanie w nowych zagadnieniach homiletycznych, dostarczanie materiałów, informacji i wskazówek do trudniejszych tematów kaznodziejskich.