Historia pierwszego pokolenia cystersów, które przybyło do Polski około roku 1150, ukazuje ewolucję ich życia zakonnego od reformatorskich ideałów do stopniowego oddalenia się od nich. Początkowo osiedlając się na terenach niezamieszkanych, prowadzili życie kontemplacyjne i uprawiali pola dla siebie. Jednakże wraz z upadkiem życia zakonnego w XV-XIX wieku, cystersi oddalili się od roli duchowych ojców swoich wspólnot, stając się raczej lokalnymi panami i prałatami. Mimo prób reformy to oddalenie się od pierwotnych ideałów doprowadziły do marginalizacji, a likwidacja zakonów w 1819 roku pozostawiła jedynie dwa klasztory w Polsce. Dzisiejsi polscy cystersi są zakonem duszpasterskim z monastyczną przeszłością, co ilustruje zmienność ich roli i dylematy w wyborze autentycznych wzorców życia zakonnego.
También puede {advancedSearchLink} para este artículo.